16 ฟวยจ ลาว อื เซ โม เซ แลน ปุ แตะ ไม่ โตวฮ ฆราึง แตะ ฆาื อื. อัฮ เฮี ละ บ่ารุก, “ไมจ เอะ รโฮงะ รซอม เฮี ละ กซัต,” อัฮ เซ.
โม ป ฮมอง รซอม นึง นังซื เซ ปัง มัฮ กซัต, ปัง มัฮ โม จาวไน เซ, ฮลัต โตว ฆาื อื ติ ตื เนอึม. เครอึง โตว นึง อื เฟือฮ เอิน.
พะจาว อัฮ เฮี เนิ, “ไมจ เปอะ โฮว ดวน กซัต ไม่ มะ กซัต เกือฮ เลีฮ ฮา ก งาวม คึ แตะ, นึง เอีจ บอยจ วอม คึ ฮา ไกญ อื เตือง ลอา อื.
เญือม เอีจ ฮมอง กซัต รซอม นึง นังซื โกตไม เซ, แจฮ เอิน ลปิ แตะ ฆาื อื.
ไลลวง เกว ไม่ ป ซึป ลปุง พะจาว เซ มัฮ ตอก เฮี, พะจาว เกือฮ อาึ อาวม รพาวม โซะ แตะ ปอ เอิน รกุฮ เนะซอัง เงอะ. อาึ ตอก เอิน ป ญุ่ยจ ฆาื ลปุง ซง่ะ ซงอม ยุฮ อื, ตอก ป ญุ รอาวม อะงุน โฮวน ลอน โฮ.