“มัฮ ปุย แล ป ปุน กอก ตฮัน เกง เลือ เกือฮ ฮอยจ เน่อึม ลั่ก โอก ซเงะ เอ, ไม่ เกือฮ อื เป ปุย โครยญ คระ โฮว แตะ? พะจาว เอีจ มอป เมือง ปุย ละ อื โฮวน เมือง, ไม่ เกือฮ อื ปุน เป โม กซัต นึง อื. เอีจ ปุน เกือฮ โรฮ เมือง โม เซ เญื่อฮ ไน เอิน เบือ วิจ ยุฮ แตะ ตอก รกาื โฮ, ปุน เกือฮ โรฮ อื ปอย เบือ ทนู ยุฮ แตะ ตอก เบระ โฮ.