5 “อัม ยุง เปอะ ลาบั่น กวนโซะ ตะ นาโฮ เยอ?” อัฮ เซ ละ อื. “ยุง เงอะ แอฮ,” อัฮ เซ.
เอียกระ เรเบ่คา เซ มัฮ ลาบั่น, ตอ โอก ก พริ ย่วง ฮอยจ นึง นัมโม่ เซ. กวนไจ อัปราฮัม อาวต ลั่ง นา เซ.
เรเบ่คา อัฮ เฮี, “เปือะ เกอะ มัฮ เบ่ทูเอน กวน นาโฮ ไม่ มิละคา.
พะจาว ยุฮ อัปราฮัม ไม่ นาโฮ มัฮ โรฮ พะจาว ป ทื เปือะ อื โรฮ ซ รเตีฮ โอเอีฮ ซน่ะ อาึ ไม่ ปะ,” อัฮ เซ ลาบั่น เนอ. เญือม เซ ยาโคป โกว มอยฮ พะจาว ทื ยิซฮัก เปือะ แตะ นึง รซอม ซันญา แตะ ซโตฮ.
ดิ เตือน โตว ลอยจ ไววอน อื เซ, เรเบ่คา ฮอยจ เอิน, กลอม โรวก อุง รอาวม. ปรโปวน เซ มัฮ กวน เบ่ทูเอน. เบ่ทูเอน เซ มัฮ กวน นาโฮ ไม่ มิละคา ปรโปวน เญือะ อื. นาโฮ เซ เอีจ มัฮ ปุ เลีฮ อัปราฮัม.