29 อัปราฮัม อัฮ แม เฮี, “เมอ เตือง อื ไก ลั่ง รปาวน โน่ง ยุ่ง, ปุย ซืไซ ละ ปะ นึง อื,” อัฮ เซ. พะจาว อัฮ เฮี, “ดัฮ ไก ลั่ง รปาวน ปุย อาึ ซ ยุฮ โตว ไลจ ไม่,” อัฮ เซ.
เคียง มัฮ อื ตอก เซ ไมจ เอะ อาวต ไม่ รพาวม กา แตะ ละ ซ เลียก แตะ เคะ พะจาว, นา ก ไก กุนมุ่น ยุฮ อื. มัฮ นา เซ นา ก ซ ยุ เอะ เลียก พาวม พะจาว นึง แตะ, ไม่ นา ก ซ โฮลฮ โฮะ กุนมุ่น ละ ซ เรอึม อื เอะ เญือม ตุก เกอะ นึง.
ไมจ เปอะ ไววอน ปัว พะจาว เรอึม แตะ นึง โอเอีฮ โครยญ เจือ. เกือฮ ติ เปอะ ปุน ไววอน โครยญ เวลา ตัม นัม ลปุ พะจาว เปอะ. มัฮ เซ ป ไมจ เปอะ เกือฮ ติ แตะ ไงฮ ซวง ไม่ ไววอน ลอป เปอะ เพือ ปุย ไน พะจาว โครยญ โฆะ อื ฆาื อื. ปุ เตือ นึง ไววอน เปอะ เซ.
เมอ เตือง อื ไก โตว รฮอน ปุย ยุ่ง. วิต พอน ปุย ยุ่ง. ดัฮ ไก รปาวน โรฮ พอน โน่ง อัม ซ ยุฮ ลั่ง เปอะ ไลจ ไม่ เมือง เซ นึง วิต ลั่ง อื พอน ปุย?” อัฮ เซ. พะจาว อัฮ เฮี, “ดัฮ ไก ลั่ง รปาวน โรฮ พอน ปุย อาึ ซ ยุฮ โตว ไลจ ไม่,” อัฮ เซ.
อัปราฮัม อัฮ แม เฮี, “โอ พะโองจาว, ปัว เปอะ โอ รอก พาวม นึง แตะ. อาึ จัมเปน ลั่ง ปัว นึง เปอะ. เมอ เตือง อื ไก ลั่ง ง่วย โน่ง ยุ่ง,” อัฮ เซ. “ดัฮ ไก ลั่ง ง่วย อาึ ซ ยุฮ โตว ไลจ ไม่,” อัฮ เซ พะจาว.