9 เตปด่า เซ อัฮ แม เฮี ละ อื, “เอีญ เมิฮ. เกือฮ ติ เปอะ เนอึง ป อัฮ แมเลียง เปอะ โครยญ เจือ.”
ไมจ เปอะ ซตอก รเง่อึม โม ป มัฮ กวนไจ ปุย, เกือฮ เนอึง ป อัฮ ปอเลียง แตะ, ไม่ ยุฮ อื ป ปุก รพาวม อื โครยญ เจือ. ปุ เกือฮ เก อื.
ไมจ เปอะ ญิงญอม ละ ปุ แตะ เบือ นัปทื เปอะ พะคริต.
ดัฮ ป ตัตเตียง เปอะ รอก พาวม นึง เปอะ โฮ, ไมจ เปอะ โตว โอก ฆาื ฮา กัน ยุฮ แตะ. ดัฮ เปอะ ปุน อาวต ไม่ รพาวม ลั่ง แตะ โฮ, ปัง มัฮ กัน พิต กัน โฌวะ ระ, ซ เกียฮ ไฆร เบือ อื.
อัปรัม อัฮ เฮี ละ ซาไร, “เอีจ มัฮ กวนไจ เปอะ. เอีจ อาวต โรฮ ฆรึม อัมนัต เปอะ. เตอึม ป ยุฮ เปอะ ละ อื,” อัฮ เซ. เคียง เซ ซาไร โคม ลัมเลือ กวนไจ แตะ เซ. กวนไจ อื เซ ตอ ฆาื อื.
เตปด่า เซ อัฮ เฮี ละ อื, “ฮากา, กวนไจ ยุฮ ซาไร, โอก เปอะ เน่อึม ก เมอ? ซ โฮว เปอะ ก เมอ?” อัฮ เซ ละ อื. ฮากา โลยฮ อื, “ตอ เยอะ ฮา แมเลียง แตะ,” อัฮ เซ.
อัฮ โรฮ เฮี ละ อื, “อาึ ซ เกือฮ ปะ โฮลฮ จัตเจือ แตะ โฮวน ปอ โอ ปุย เญือะ โอยจ เมีญ.