“โม กวน เฌือต อื ไน เจน เซ ปัง เมอ เลฮ เตียง ป อัฮ อาึ. ยุฮ โตว โอเอีฮ ตัม ลปุง ซตอก อาึ อาึง. โซะโกะ ฮรักซา โตว นึง โกตไม ยุฮ อาึ, ไม่ โอ โรฮ อื ยุฮ ตัม เซ เฟือฮ. มัฮ ยุฮ เนอึม อื ตัม เซ โฮ, เอีจ มัฮ โอเอีฮ ตอก เซ ป ซ โฮลฮ อื จีวิต แตะ เบือ อื. โม เซ เยอ ปังเมอ โอ เมีญ ซเงะ ลโล่ะ ยุฮ อาึ เซ แปน ป ซัมคัน ละ แตะ. “เคียง มัฮ อื ตอก เซ เยอ, อาึ ตะ เอิน เปลีฮ รพาวม ฮาวก แตะ ละ โม เซ ฆาื อื ปอ ชิป ปอ ไฆร เอิน อื นึง ลาึน เวือฮ เซ.