21 “โม ป ไอฮ พาวม ไม่ ซัตซิง ซ ลอก ป โอยจ นึง โซะ แตะ ฆาื อื.” เญือม เซ ปุย เตือง โอยจ อื ไมจ อื บรุก อัฮ ตอก เฮี, “อาเมน.”
ปุ เกือฮ ปรเมะ ปรโปวน ไอฮ พาวม ไม่ ซัตซิง นึง มัฮ อื กัน คึต กัน ตวยฮ, ไม่ แปน เปอะ ปุย ฆอก ปุย เบร ฆาื อื.
“ดัฮ ไก ปรเมะ ไอฮ พาวม ไม่ ซัตซิง เงอ, ไมจ ปุย ยุฮ ยุม ไม่, เตือง ปุย เตือง ซัตซิง เซ.
“ไมจ เปอะ ยุฮ ยุม ไม่ ปรเมะ ป ไอฮ ซัตซิง ตัง ปุย เญือะ แตะ.
“โม ปรโปวน เกียฮ ตู เกียฮ ลอง ไมจ เปอะ โตว เกือฮ ไอม ติ ปุย เนอึม.