15 เคียง เอีจ โฮลฮ อาึ ยุ บลอง โอเอีฮ ป เปลีฮ อื ละ แตะ เซ, อาึ พยายาม เกือฮ ติ แตะ คาวไจ ตอก มัฮ อื. เญือม เซ ไก ปุย ติ, ตอก ปุย ปลัฮเตะ โฮ, ชุง ลั่กกา อาึ.
เญือม เซ ไก ปุย ติ, ฮุนฮัง อื ตอก ปุย ปลัฮเตะ โฮ. ฮอยจ เคะ อาึ, เบื่อ ดอย อาึ. เญือม เซ อาึ เกียฮ ลปุง แม เยอะ ฆาื. อาึ อัฮ ละ ป ชุง ลั่กกา แตะ เซ ตอก เฮี, “จาวไน, อาึ ชุมเรียง โอยจ แด่น เนอะ ฆาื โอเอีฮ ป ยุ ป ฮมอง แตะ เซ.
ลลาึง ออม เซ ไก ปุย นึง ติ ปุย, ฮุนฮัง อื ตอก กวน ปุย ปลัฮเตะ โฮ. จาวป ลปิ ดา ฮอยจ นึง ชวง แตะ. จาวป ไคร นึง รน่าวก แตะ ตอก โม่ะฮุต ระ โฮ.
ป ตอก ปุย ปลัฮเตะ เซ เดือะ แม ไปญ อาึ ติ โฮน. เกือฮ อาึ ปุน แม เรียง แด่น แตะ.
มัฮ เซ ป ไมจ ปุย โกว กัมกึต วิไซ ไมจ ยุฮ แตะ ละ ง่อต แตะ ไลลวง เซ ฆาื อื. เมาะ ป เกียฮ คาว โอเอีฮ ไจ อื ไมจ อื ง่อต ที ไลลวง เลก ยุฮ โกะพริ เซ, นึง มัฮ อื เลก ยุฮ ปุย ติ ปุย. เลก ยุฮ ปุย เซ เยอ มัฮ แลฮ รอย ไม่ ลแฆลฮ โรฮ แลฮ.
“โม ป ลาว พะทัม ไมจ อื เกือฮ ไล เฮี คาว ไจ แตะ. โม เปะ ซ ยุ เปอะ อาึง ปุย โอเอีฮ ป รแอม ลัมเลือ ละ พะจาว นา ก โอ อื ลัมเปิง อาวต. เญือม ยุ เปอะ โอเอีฮ ตอก เซ ไมจ ปุย อาวต จังวัต ยูเดี่ย ตอ ฮอยจ นึง บลาวง.
‘โม เซ ซ แลน เนอึม แลน แนม อื ปังเมอ โอ ซ ยุ อื. ซ ฮมอง เลาะ ฮมอง ลาึน อื ปังเมอ โอ ซ คาวไจ อื. มัฮ คาว อื ไจ อื ตึน ซ เอีญ เคะ พะจาว. พะจาว ตึน ซ ยวก โรฮ มั่ป ยุฮ อื.’ ” อัฮ เซ พะทัม.
เญือม เซ เยอ ป ซกิ ซัมคัน ยุฮ กวน ปุย ปลัฮเตะ ซ ปลาึฮ นึง กังฮาว. ปุย ปลัฮเตะ โครยญ เจือ ปุย ซ เยือม เนอึม เยือม แนม นึง ตุก เปละ นัน พาวม แตะ. ซ ยุ ฮอยจ กวน ปุย ปลัฮเตะ นึง ชุต รวู, ฮอยจ ไม่ อัมนัต ไม่ รัง ซเปีย คึนัก ยุฮ แตะ.
“โม เปะ ซ ยุ เปอะ อาึง ปุย โอเอีฮ ป รแอม ลัมเลือ ละ พะจาว นึง วิฮัน ยุฮ อื ตอก ป อัฮ ด่านีเอน อาึง นึง พะทัม โฮ. (เกือฮ ป ลาว พะทัม เซ คาวไจ ไอฮ เมิฮ.)
ฟวยจ เซ พะเยซู โอก ฮา ปุ รเจอึม แตะ ไม่ เซ, เอีญ เลียก แม โตะ เญือะ. โม ลุกซิก อื เอีญ เคะ อื, อัฮ เฮี ละ อื, “ปัว ปะ รโฮงะ ลปุง ปันฮา ป อัฮ เปอะ ไลลวง เฮงาะ พริ โตะ ชิจ เซ ละ แตะ,” อัฮ เซ ละ อื.
ลปุง เซ อาึ ฮมอง เงอะ, ปังเมอ โอ คาวไจ เยอะ. อาึ ไฮมญ ปุย เซ ฆาื ตอก เฮี, “จาวไน, โอเอีฮ อัฮ เปอะ เซ ซ เกียฮ ฟวยจ ตอก เมอ?” อัฮ เซ ละ.
อาึ แก โอเอีฮ ลั่ก ก ฮลาวง อื. อาึ ชวน ปรเมะ ติ ปุย, จาวป เครอึง พา แนน ไมจ. โม่ะฮุต อื มัฮ ไคร ตึก นึง ไมจ แตะ.
ไลลวง เซ ลอยจ โรฮ เมาะ เซ. อาึ ป มัฮ ด่านีเอน โตวฮ ฆราึง รพาวม ฆาื ป คิต ป ง่อต โกะ แตะ, ฮาวต เอิน นา เยอะ ฆาื. อาึ ปังเมอ ไตม อาึง ไลลวง เซ โตะ รพาวม แตะ.
อาึ โฮลฮ แม ยุ บลอง โอเอีฮ เมือ ก ซาวม อื. อาึ ยุ ฮอยจ ปุย ติ, ตอก กวน ปุย ปลัฮเตะ โฮ. ฮอยจ ไม่ ชุต รวู นึง มะลอง. ปุย เซ ไก ป ตาว ฮอยจ เคะ ปุย ป ตึน ไอม ลอป เซ.
กวนดุ เอีจ ซ เกิต ละ เอะ ติ. เอีจ ซ ไก ป โพต กวน รเมะ แตะ ละ เอะ ติ. ปุย เซ ซ โฮลฮ ตัตเตียง เมือง เอะ. ปุย ซ อัฮ มอยฮ อื มัฮ ป เกียฮ ซิงซา ตึก นึง ไมจ แตะ. ซ อัฮ โรฮ พะจาว ตึก นึง ระ อัมนัต แตะ ละ อื. ซ อัฮ โรฮ เปือะ โอ เญาะ ไก ลอยจ ละ อื. ซ อัฮ โรฮ กซัต ป เกือฮ ปุย อาวต เฮน อาวต ฮลอง ละ อื.
ปุย เซ โลยฮ อื ตอก เฮี, “อาึ มัฮ โตว ติ ตื. อาึ มัฮ ฮอยจ แปน ฮัวนา ตฮัน ยุฮ พะจาว,” อัฮ เซ ละ อื. เญือม เซ โยชูวา นุ่ม ไว อื ปอ จิ ไกญ แตะ เตะ. อัฮ เฮี ละ อื, “จาวไน กุม อาึ, เมอ ซ เกือฮ เปอะ อาึ ป มัฮ กวนไจ ยุฮ เปอะ ยุฮ ฮู?” อัฮ เซ ละ อื.
เญือม เอีจ มัฮ อื เนอึม ลอวย นึง กัน แปน เบ่นชัตซา กซัต เตอ, อาึ โฮลฮ แม ยุ บลอง โอเอีฮ, แปน โฮน ลอา นึง อื.
ฟวยจ เซ อัฮ เฮี เนิ, “อาึ ซ เกือฮ ปะ ยุง โอเอีฮ ป ซ เกิต ไน เวลา เญือม ฮาวก รพาวม พะจาว เซ. ไลลวง เซ มัฮ ป เกว ไม่ เวลา ลั่ก ก ลอยจ ซเงะ ปลัฮเตะ เฮี.
ฟวยจ เซ อาึ ไฮมญ เญอะ ตอก เฮี, “จาวไน, บรอง โม เฮี มัฮ ตอก เมอ ควัมไม อื?” อาึ อัฮ เซ ละ. ป ไฮมญ อาึ โอเอีฮ นึง เซ มัฮ เตปด่า. โลยฮ อื เนิ ตอก เฮี, “อาึ ซ รโฮงะ ละ เปอะ ควัมไม อื.