5 ปาวโล โลยฮ อื, “เอียกปุ, อาึ ยุง โตว มัฮ ปุย เฮี ฮัวนา ซตุ, เอีจ ไก เนอึม ป ไซฮ ปุย อาึง นึง พะทัม ตอก เฮี, ‘ปุ พามัต ป ตัตเตียง เมือง เปอะ,’ อัฮ เซ พะทัม เมอ.”
“ปุ อัฮ ลปุง พามัต ดู่แควน พะจาว เยอ. ปุ ซะ ซม่อต โม ป ตัตเตียง ปุย เยอ.
ปุ ซะ กซัต ยุฮ เปอะ, ปัง มัฮ เมาะ ซะ เปอะ โตะ รพาวม แตะ ญุ่ก. ปุ โรฮ ซะ โม ป กอย เยอ, ปัง มัฮ เญือม อาวต เปอะ โตะ ฮอง แตะ ญุ่ก. ดัฮ เปอะ ซะ โฮ โซวต ปลาว ไซม ลปุง เปอะ, ไม่ ซ รโฮงะ อื ป อัฮ เปอะ เซ ละ อื.
ป ระ ตุต ฮา ปุย ไฮญ มัฮ โม ป ยุฮ แนฮ ตัม กัมกุยฮ ฆอก แตะ, ไม่ โม ป พลิฮ บึน อัมนัต ระ ยุฮ พะจาว. โม เซ มัฮ ป ลวง ลู ป อัฮ ปุย. อวต ติ แตะ ระ. โรวต พามัต โม เตปด่า ป อาวต นึง รัง ซเปีย เมือง มะลอง.
“อาึ ฮอยจ เนอึม เมอะ นึง เวียง เยรูซาเลม นึง เลี่ญ โอ แตะ เญือะ ฮอยจ. โรวก โรฮ มาื ป รโปะ ปุย ละ ปุย เมือง โกะ แตะ. ฮอยจ ทไว โอเอีฮ ละ พะจาว ยุฮ แตะ ไม่ อื.
โม ป อาวต โบ อื นา เซ อัฮ เฮี ละ ปาวโล, “ปะ โรวต โน่ง เปอะ เพียก แฮม ฮัวนา ซตุ ยุฮ พะจาว เมอ?” อัฮ เซ ละ อื.