2 โม ซตุ เญือะ เกียฮ เลียก โตว ฆาื อื นึง วิฮัน เซ, มัฮ ฆาื นาวก เอิน อื นึง รัง ซเปีย คึนัก ยุฮ พะจาว.
วิฮัน เซ นาวก นึง ม่าึต งอ เบือ อัมนัต ไม่ รัง ซเปีย คึนัก ยุฮ พะจาว. ไก โตว ป ปุน เลียก โตะ วิฮัน เซ กา เฆียง ฟวยจ โอยจ อาวม ปุย เม่ะมั่ก อาแลฮ เจือ ป ไปญ เตปด่า อาแลฮ เซ.
โม ซตุ ป ชุง ยุฮ กัน นึง วิฮัน เซ เญือะ เกียฮ ยุฮ โตว กัน ฆาื ชุต รวู เซ. รัง ซเปีย คึนัก ยุฮ พะจาว เซ นาวก เอิน ยุฮ โตะ วิฮัน เซ.
อาึ อัฮ ฮะ ตอก เฮี, “อาึ รไจจ เนอึม เมอะ. ตึน ซ ยุม เมอะ. อาึ มัฮ ปุย พิต ลอป ดัก ดอย. อาึ อาวต โรฮ ลลาึง ปุย พิต ลอป ดัก ดอย โรฮ. อาึ เอีจ โฮลฮ ยุ กซัต เซ. มัฮ พะจาว ป กุม ตฮัน มะลอง,” อาึ อัฮ เซ ละ.
เญือม เอีจ โอก โม ซตุ ฮา ฮอง ซัมคัน นึง วิฮัน เซ, วิฮัน เซ เลีฮ เอิน ชุต รวู นึง ปอ นาวก อื เอิน.
โอ พะจาว, อาึ ฮรัก เนอึม วิฮัน ป มัฮ นา ก อาวต ปะ เซ, มัฮ นา ก เปลีฮ เปอะ โญตซัก ไม่ รัง ซเปีย คึนัก ยุฮ แตะ ละ ปุย.