Ine a kamkama warkurai ning e God i sarani: A talapor ka hanot ana rakrakan hanua, ika a tarai la mang ka sur a mormorom pa a talapor bel, anasa anunla toltol i laulau kol.
“Jerusalem, Jerusalem, u ning u sira umkol a propetla, pa la ning di sune sen la tetek u, u sira wolot kol la ana hatatla. A galis a pukakiar a mang sur ar kibas taum na natnatum tetek iau, arlar ana kakaruk ning i pol alar na natnatna nahai naur a dehelna, ika bel mulo mang.
A Talngan Tabu pa tona tinaulai, a hane, dia atongi mang, “Han ute!” Pa esining i longori, i otleng ir mang, “Han ute!” Esining i mos, i wakak sur ir han ute, pa esining i mang suri, ir gang a malum a lalaun ning bel di sira lou i.
A nuknuk ane Tata i mange, la rop ning la tai tetek e Natnalik pa la tortorot onoi, lar laun tikin, pa iau ar akamtur la kusun a minat ana ararop a pukakiar.”
Gong mulo rakrakai ka sur a utna na hangan ning i sira marase. Mulor rakrakai sur a utna ning ir kes sur a lalaun tikin, ning a Nat a Barsan ir tabar mulo ono. Anasa e God e Tata ka saran tar a rakrakai tak sur ar toli larne.”
Mulo mang kol sur a tarai lar atong aleklek pas mulo, pa bel mulo rakrakai sur e God ir atong aleklek mulo, e God i ning takai sot ka. Ning i manglarning, bel mulo tortorot hok.
A tena kinkinau i hanot ka sur ir kinkinau, pa ir umkol a sipsipla pa ir alaulau la. Ika iau, a hanot sur lar kibas a lalaun, a lalaun ning i bukus ana wakakna.