Madung mardosa au tu Tuhan, hara ni i angkon taononku rimasNia. Tapi nada sadia honok nari, ampinanNia ma au jana lehenonNia hatigoran tu au. ObanonNia noma au haruar tu na torang; rasoanku sandiri ma sanga songon dia baenonNia paluahon hita.
Tapi gogo do Au pambela ni halahi Tuhan Na Markuaso i do goarKu. Au sandiri do na manjuljulkon parkaro ni halahi dohot na maroban dame tu portibi on. Tapi anggo tu halak Babel paroonKu ma hasusaan.”
Diparrohahon raja i ma jolo au on na giot bunuon ni raja ni Israel! Ligi ma au on na nikojarnia i! Anjing na mate sajo do au, hum songon sada hutu sajo.
Dung i martangiang ma au, “Ale Tuhan Na Markuaso, Ho do panguhum na tigor; Ho do na manguji pikiran dohot roha ni jolma. Tu Ho do Hupasahat parkarongkon; sugari nian tarbaen au ma manyaksihon balos ni angka parange ni jolma on.”
Hamu angka dakdanakku! Hubaen surat on tu hamu, anso ulang mambaen dosa be hamu. Tapi muda adong na mambaen dosa, adong do di hita sada pangurupi di adopan ni Ama i, i ma Jesus Kristus na tigor i.
Hara ni i didokkon Tuhan ma tu halak Jerusalem, “ParjuangkononKu do parkaromu jana uhumanKu angka musumu hara ni pambaenan ni halahi tu hamu. PahiangonKu ma angka mual ni aek dohot angka batang aek ni Babel.