6 Li pêşberî wan gel êşê dikişînin, Hemû rû diçilmisin.
Vala, vikîvala, wêran! Dil dihelin, çok dilerizin. Hemû hinav diêşin û hemû rû diçilmisin.
Wê gelekî bitirsin. Wê êş û nexweşî bi wan bigire, Wê wekî jina zarok tîne êşê bikişînin. Wê şaş û metel li hev binêrin Û reng û rûçik li wan nemîne.
Niha bipirsin û bibînin, Ma mêrek zarokan tîne?! Nexwe çima her mêr bi destê xwe zikê xwe digire? Ez ji bo çi wan wekî jina zarok tîne dibînim? Çima hemû rû çilmisî ne?
Niha rûyê wan ji teniyê reştir e, Li kuçeyan nayên naskirin. Çermê wan bi hestiyê wan ve zeliqî, Wekî êzingan hişk bû.
Dilê min bi birîna gelê min ê delal, birîndar e, Ez şînê dikim, dilê min bi keder e.
Ez bûm wek meşka nav dûmanê, Belê ez qanûnên te jibîr nakim.
Ka li ku ye warê şêran? Li ku ye şikefta şêrên ciwan Ku şêr bi ferxên xwe re diçû û dihat Û tu kes ew neditirsandin?
