Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Yêremya 49:7 - Kurmanji Încîl

7 Li dijî Edomê: Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Gelo êdî li Têmanê şehrezayî tuneye?! Ma şîreta fêmdaran qediya? Şehrezayiya wan qels bû?

Gade chapit la Kopi




Yêremya 49:7
39 Referans Kwoze  

Loma pîlana Xudan a li dijî Edomê, Armanca wî ya li ser şêniyên Têmanê bibihîzin! Wê karik û berxik bên kaşkirin, Ji rûyê wan, wê mêrgên wan wêran bike.


Di nav ziriyeta Esaw de yên ku mîr bûn, ev in: Êlîfaz nixuriyê Esaw bû. Kurên Êlîfaz ev in: Mîr Têman, Mîr Omar, Mîr Sefo, Mîr Qenaz,


Esaw ji Aqûb re got: “Ez lava dikim, hinek ji vê şorba sor bide min ez bixwim. Ez ji nêza ketim.” Ji ber vê yekê navê din ê Esaw bû Edom.


Gava sê hevalên Eyûb, Êlîfazê Têmanî, Bîldadê Şûahî û Sofarê Naemayî, hemû xerabiya hatiye serê Eyûb bihîst, her yek ji cihê xwe rabû, li hev kir û da rê. Ji bo ku wî aş û teselî bikin, wan biryar da ku herin ba wî.


Kurên Êlîfaz: Têman, Omar, Sefo, Gatam û Qenaz.


Xwedê ji Têmanê, Xwedayê Pîroz ji Çiyayê Paranê hat. Sela Rewnaqiya wî ezmanan rapêçaye, Erd bi pesindana wî tije bû.


“Lê wê Misir bibe wêrane Û Edom bibe beriya bêkes. Çimkî wan zordarî li Cihûdayê kir Û li welatê wan xwîna bêsûcan rijand.


Wê bikeve Welatê Xweş û wê gelek welat jî bikevin. Lê wê serekên Edom, Moav û Emmonê ji destê wî xilas bibin.


va ye ezê bişînim pey hemû miletên bakur.” Ev e gotina Xudan. “Ezê bişînim pey xulamê xwe Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê jî û wan li dijî vî welatî, hemû şêniyên wî û hemû miletên derdorê rakim. Ezê wan bi tevahî tune bikim. Ezê wan bikim mijara sawê û fîkandinê. Wê bibe xirbeyeke herheyî.


Wî çaxî wan got: “Werin, em li dijî Yêremya pîlan bikin. Çimkî ji kahin Şerîet, ji şehreza şêwir û ji pêxember jî gotin qet kêm nabe. Werin, em bi gotinan lê bixin û guhdariya gotineke wî jî nekin.”


Loma ezê careke din kerametan nîşanî vî gelî bidim, Erê ezê karekî nûwaze û matmayî bikim. Wê şehrezabûna şehrezayan nemîne Û fêmdariya fêmdaran bê veşartin.”


Ya Xudan, li hember kurên Edom, Tu roja Orşelîmê bibîr bîne, ku digotin, «Hilweşînin, wê derê heta bingeha wê hilweşînin!»


Êlîfazê Têmanî lê vegerand û got:


Qenaz, Têman, Mîvsar,


“Ji bo ku ew birayên we ne, hûnê ji Edomiyan nefretê nekin. Ji ber ku hûn li welatê wan wekî xerîban mane, hûnê ji Misriyan jî nefretê nekin.


Yovav mir û Hûşamê li ser welatê Têmaniyan li cihê wî bû padîşah.


Esaw ango Edom, li herêma çiyayî ya Seîrê rûnişt.


Ji ber ku bavê wî Aqûb pîroz û bereket kiribû, kîna Esaw li dijî Aqûb zêde bû. Di dilê xwe de got: “Rojên şîna bavê min nêzîk bûne. Ezê birayê xwe Aqûb bikujim.”


Aqûb li pêşiya xwe qasid şandin ba birayê xwe Esawê ku li axa Seîra welatê Edomê dima.


Şehreza şermezar bûn Û hat şikandin û desteserkirin. Va ye wan gotina Xudan red kir, Ka çi şehrezayî li ba wan heye?


Xudan wiha dibêje: “Ezê hemû cîranên xwe yên xerab ên ku dest davêjin mîrasa ku min daye gelê xwe Îsraêl, ji welatên wan ji kokê rakim. Ezê Mala Cihûda jî, ji nav welatên wan rakim.


Dedan, Têma, Bûz û hemû kesên porê li kêlekên serê xwe diqûsînin,


Peyama li ser Dûmayê: Yek ji Seîrê gazî min dike: Nobedaro, şev çiqas ma? Nobedaro, şev çiqas ma?


Ya Edoma keç ya li welatê Ûsê dijî, Şa û dilgeş be! Lê wê kas bigihîje te jî, Tê jî serxweş bibî û xwe tazî bikî.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite