7 “Loma Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: ‘Çima hûn vê belaya mezin tînin serê xwe?! Ji bo çi wê jin û mêr, zarok û berşîr li Cihûdayê helak bibin û kesek ji we sax nemîne?!
Ji bo wan kesên ku guneh kirine, ev bixûrdank êdî pîroz in. Wan bikutin û ji bo gorîgehê bikin lewheyên nixamtinê. Ji ber ku tepsik li ber Xudan hatine pêşkêşkirin, pîroz in. Bila ev ji bo gelê Îsraêl bibin nîşan.”
Ji barandina hêsiran, çav li min neman, Dilê min xwîn digirî. Ji ber şikestina gelê min ê delal, Kezeba min bû xwîn û herikî. Li kuçeyên bajêr zarok û berşîr xayîs dibin.
Ji saxmayiyên gelê Cihûda ku mêvandariya Misrê dikin, wê tu kes nefilite û sax nemîne. Wê venegerin welatê Cihûda. Tevî ku bixwazin vegerin jî û li wir rûnin, ji xeynî hinek kesên filitî ne, wê venegerin.’”
Rabe here li Emalêq bixe û her tiştê wan bi tevahî tune bike. Li ber wan nekeve. Ji mêr, jin û zarokan bigire heta zarokên berşîr, ga, pez, deve heta bi kerên wan hemûyan bikuje.’”
Çima hûn li welatê Misrê yê ku hûn bi mêvandarî çûnê, bi karên destê xwe û bixûrpêxistina ji îlahan re min hêrs dikin?! Hûn xwe helak dikin! Ma hûnê di nav hemû miletên dinyayê de bibin nalet û mijara riswabûnê?!
ji bo ku we canê xwe ji rê derxistibû. We bixwe ez şandim ba Xwedayê xwe Xudan û got: ‘Ji bo me ji Xwedayê me Xudan re dua bike û li gorî her tiştê ku Xwedayê me Xudan dibêje, ji me re jî bêje û emê bikin.’
“Ma Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê û gelê Cihûda ew kuşt?! Qey ew ji Xudan netirsiyan, li hizûrê wan lavayî Xudan nekir? Loma Xudan fikra xwe guhert û xerabiya ku gotibû ezê bînim serê wan, pêk nehat. Lê niha em bixwe belayeke mezin tînin serê xwe.”
Wekî ji bo roja cejnê, Te ji her alî ve gazî tirs û sawên min kir. Di roja hêrsa Xudan de tu kes nefilitî û sax nema. Zarokên ku min anîn dinyayê û mezin kirin, Dijminên min ew telef kirin.
Wî çaxî Yêremya ji Sîdqiya re got: “Xwedayê Îsraêl, Xwedayê Karîndar Xudan wiha dibêje: ‘Heke tu bi xwe herî ba fermandarên Padîşahê Babîlê, tê bijî û wê ev bajar jî neşewite. Tu û mala xwe hûnê sax bimînin.