Yêremya 42:10 - Kurmanji Încîl

¹⁰ ‘Heke hûn li vî welatî bimînin, ezê we ava bikim û hilneweşînim. Ezê we daçikînim û ji kokê ranekim. Çimkî ez ji ber xerabiyên min anîn serê we xemgîn im.

Yêremya 42:10 Referans Kwoze

Yêremya 31:28

Çawa min ji bo ji kokê rakirin û hilweşandinê, ji bo xerakirin û tunekirinê û ji bo kirina belayê çavdêrî kiribe, ezê ji bo avakirin û daçikandinê jî wisa li ser wan çavdêriyê bikim.” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 24:6

Wê çavê min, ji bo qencî li ser wan be û ezê wan careke din bînim vî welatî. Ezê wan ava bikim û hilneweşînim. Ezê wan daçikînim û ji kokê ranekim.

Yoêl 2:13

Ne cilên xwe, dilê xwe biçirînin Û li Xwedayê xwe Xudan vegerin. Çimkî ew keremdar û dilrehm e, Zû hêrs nabe, dilovaniya wî zêde ye, Dev ji cezakirinê berdide.

Amos 7:6

Li ser vê yekê Reb Xudan fikra xwe guhert û got: “Wê ev jî çênebe.”

Yêremya 33:7

Ezê gelê Îsraêl û gelê Cihûda vegerînim firehiya berê û wekî berê ava bikim.

Ûnis 4:2

Wî ji Xudan re dua kir û got: “Ax, ya Xudan, hê gava ez li welatê xwe bûm, ma min ev negot? Ji ber vê yekê ez yekser reviyam Tarşîşê. Min dizanibû tu Xwedayekî keremdar û dilrehm î, tu zû hêrs nabî, dilovaniya te zêde ye û tu dev ji cezakirinê berdidî.

Ûnis 3:10

Xwedê kirinên Nînowayiyan dît. Ew ji gunehên xwe zivirîbûn. Li wan hat rehmê, fikra xwe guhert. Tiştê ku soz dabû bîne serê wan, nekir.

Amos 7:3

Li ser vê yekê Xudan fikra xwe guhert û got: “Wê ev yek çênebe.”

Hoşêya 11:8

“Ya Efrayîm, ezê çawa te bidim destan? Ya Îsraêl, ezê te çawa teslîm bikim? Ezê çawa te bikim wekî Admayê? Ezê çawa wekî Sevoyîmê bi te re tevbigerim? Dilê min peritî, Dilovaniya min dikele.

Derketin 32:14

Bi vî awayî Xudan fikra xwe guhert û xerabiya ku gotibû, bi gelê xwe nekir.

شُله رسولا 15:16

‹Piştî vê yekê ezê vegerim, Û konê Dawid ê ketî dîsa vegirim, Derên wî yên hilweşiyayî careke din ava bikim Û dîsa rakim.

Yêremya 26:19

“Ma Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê û gelê Cihûda ew kuşt?! Qey ew ji Xudan netirsiyan, li hizûrê wan lavayî Xudan nekir? Loma Xudan fikra xwe guhert û xerabiya ku gotibû ezê bînim serê wan, pêk nehat. Lê niha em bixwe belayeke mezin tînin serê xwe.”

Zebûr 106:45

Ji bo xatirê wan, peymana xwe bibîr anî, Li gor mezinbûna kerema xwe, dilovanî li wan kir.

Zebûr 102:16

Çimkî wê Xudan Sîyonê ji nû ve ava ke, Û bajêr bi rewnaqî xuya ke.

Zebûr 69:35

Çimkî wê Xwedê Siyonê rizgar bike, Û bajarên Cihûdayê ava bike; Yên li wê derê rûdinên, ewê wê derê ji xwe re bikin milk.

Zebûr 37:3

Tu xwe bispêre Xudan, bike qencî, Li welat rûnê, xwedî bibe bi ewlehî.

Samûêl II, 24:16

Dema milyaket ji bo Orşelîmê tune bike destê xwe dirêj kir, Xudan fikra xwe ya hilweşandinê guhert. Ji milyaketê ku gel tune dikir re got: “Bes e! Destê xwe bikişîne.” Milyaketê Xudan li ber bêndera Arawnayê Yevûsî disekinî.

Dadger 2:18

Gava Xudan ji bo wan dadgerek derdixist, Xudan pê re bû û wî dadgerî di hemû rojên xwe de ew ji destê dijminê wan rizgar dikir. Çimkî Xudan ji ber nalîna wan a ku zordaran tengasî dida wan, li ber wan diket.

Dubarekirina Şerîetê 32:36

“Wê Xudan gelê xwe rast derxe. Gava ew bibîne ku hêza wan diqede, Tu kesê ne azad ne jî girtî nemîne, Wê dilê wî bi xulamên wî bişewite.

Yêremya 27:11

Lê ezê her miletê ku wê stûyê xwe bixe bin nîrê Padîşahê Babîlê û xulamiya wî bike, li ser welatê wî bihêlim. Wê ew milet axa xwe bajo û lê bimîne.’” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 43:4

Bi vî awayî Yohananê kurê Qarêah, hemû fermandar û tevahiya gel guh neda dengê Xudan. Ew li welatê Cihûda neman.

Ûnis 3:4

Ûnis ket bajêr, bi qasî rojekê rê ve çû û bi dengekî bilind got: “Çil roj bi şûn de, wê Nînewa serobino bibe.”