12 ew berjêr bû hat odeya nivîsendeyê qesrê. Hemû serek li wir rûdiniştin: Êlîşamayê Nivîsende, Delayayê kurê Şemaya, Êlnatanê kurê Exbor, Gemaryayê kurê Şafan, Sîdqiyayê kurê Hananya û hemû serekên din.
Di meha heftan de Îsmaîlê kurê Natanyayê kurê Êlîşamayê ku ji ziriyeta padîşah û karmendekî padîşah bû, bi deh zilaman e re li Mîspayê hat ba Gedalyayê kurê Ahîqam. Gava wan li wir, li Mîspayê bi hev re xwarin xwar,
Hîlqiyayê Kahin, Ahîqam, Exbor, Şafan û Esaya çûn ba Hûldaya Pêxember ya ku jina Şallûmê kurê Tîqwayê kurê Harhas e. Şallûm nobedarê kincên Perestgehê bû. Hûlda li taxa diduyan a Orşelîmê dima. Ew pê şêwirîn.
Li ser vê yekê serekan ji padîşah re got: “Bila ev zilam bê kuştin. Çimkî bi gotinên wiha destê şervanên li vî bajarî mane û hemû gel sist dibe. Ev zilam ne xêrê, lê xerabiya vî gelî dixwaze!”