Dema padîşah derbas bû, pêxember qîriya û got: “Ev xulamê te ketibû şer, leşkerek zilamekî dîl anî û got: ‘Hay ji vî zilamî hebe. Heke bireve, tê bergîdana wî yan bi canê xwe, an bi telantek zîv bidî.’
Hûn çima pereyê xwe ji bo tiştê ku ne nan e didin? Hûn çima keda xwe ji bo tiştê ku têr nake dirijînin? Baş min bibihîzin! Bila hûn tiştên qenc bixwin, Bila bi xwarina dewlemendan canê we zewqê bistîne.
Waliyên beriya min li ser gel bûn bar û ji wan, ji bilî nan û şerabê, 40 şekel zîv jî distandin. Xulamên wan jî bûbûn bela serê gel. Lê ji tirsa Xwedê, min wisa nekir.