Ezê cejnên we bikim şîn, Hemû stranên we bizivirînim lavijên şînê. Wê çûx li her navtengê bê pêçan Û porê her serî bê kurkirin. Ezê wê rojê bikim şîna kurê yekta Û dawiya we bikim roja tehl.”
Va ye, dengê hewara gelê min ê delal Ji sînorên dûr ên welêt tê. Dibêje: “Ma Xudan ne li Siyonê ye? Padîşahê wê ne li wir e?” –Xudan dibêje: “Loma wan ji bo çi bi pûtên xwe Û tiştên pûç ên xerîb ez hêrs kirim?”–
Ji Danê firefira hespên dijminan tê bihîstin, Dengê hîrîna hespên wan ên zor tevahiya welêt dilerizîne. Ew tên ku welat û hemû tiştên tê de, Bajar û şêniyên wî daqurtînin.”
Bi ser hemû bilindciyên rût û tazî yên beriyê ve Xerabkar hatin. Ji seriyekî welêt heta seriyê din, Şûrê Xudan dixwe. Wê ji hemû beşerê re aştî tunebe.
Ya gelê min ê delal! Çûx li xwe bike Û xwe di nav xweliyê de bigevizîne. Çawa tu şîna kurê xwe yê yekta dikî, Wisa jî bi şewat li xwe bixe. Çimkî wê xerabkar jinişkave bi ser me ve bê.