Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Yêremya 22:6 - Kurmanji Încîl

6 Çimkî li dijî maliyên Padîşahê Cihûdayê Xudan wiha dibêje: “Tu ji min re wekî Gîladê yî, Wekî bilindciyên Lubnanê yî. Lê ezê bi rastî te bikim berî û bajarên bêkes.

Gade chapit la Kopi




Yêremya 22:6
26 Referans Kwoze  

Min pirsî û got: “Heta kengê ya Reb?” Wî got: “Heta bajar wêran û bêkes bimînin Û xanî bêmirov bimînin. Heta ax bi tevahî bibe wêran.


Axa bi ber û adan, Ji rûyê xerabên li ser rûniştî dike çol.


Loma ji rûyê we Wê Siyon wekî zeviyekê bê ajotin Û Orşelîm bibe şikêra keviran. Wê çiyayê Mala Xudan bibe girê daran.


Çimkî bajarê bisûr bi tena serê xwe, Wekî çolê hatiye berdan Û bûye warekî bêkes. Wê golik li wê derê biçêrin, mexel bin. Wê şaxên wê bixwin û biqedînin.


“Di rojên Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê de, Mîxayê Moreşetî pêxemberî kir û ji tevahiya gelê Cihûda re got: ‘Xudanê Karîndar wiha dibêje: “‘Wê Siyon wekî zeviyekê bê ajotin Û Orşelîm bibe şikêra keviran. Wê çiyayê Mala Xudan bibe girê daran.’


“Ezê Orşelîmê bikim şikêra keviran û warê çeqelan. Ezê bajarên Cihûdayê bikim wêraneyeke bêkes.”


Ezê li bajarên Cihûdayê û kuçeyên Orşelîmê dengê kêf û şahiyê, dengê bûk û zavê nehêlim. Çimkî wê welat wêran bibe.’”


Gava rûniştin ku xwarina xwe bixwin, wan serê xwe rakir û dît ku karwanekî Îsmaîliyan ji aliyê Gîladê ve tê. Deveyên wan bi benîşt, melhem û mûr barkirî bûn. Ew diçûn Misrê.


Gotina Xudan ev e: “Ya Yehoyaxînê kurê Yehoyaqîmê Padîşahê Cihûdayê! Ez serê xwe bikim, tu li ser destê min ê rastê gustîla morê jî bî, ezê dîsa jî te ji wir derxim.


“‘Ezê we li gorî berê karê we ceza bikim.’” Ev e gotina Xudan. “‘Ezê li daristana bajêr agirekî wisa pêxim Ku hemû derdora wî dadiqurtîne.’”


Ji qesra Padîşahê Cihûdayê re bêje: “Gotina Xudan bibihîzin!


Xebera şikandin li ser şikandinê tê dayîn, Tevahiya welêt esse wêran bû. Jinişkave konên min, Di cih de perdeyên konên min tune bûn.


Teşkên wî stûnên mermerî ne, Li ser piyên zêrê xas danîne. Bejn û bala wî wekî Lubnanê, Wekî dara sedrê ya bijare ye.


Destûr bide ku ez derbas bibim û welatê qenc ê li aliyê din ê Çemê Şerîayê, herêma çiyayî ya xweş û Lubnanê bibînim.’


Gelek zêde pez û dewarên Gadî û Rûbêniyan hebûn. Gava wan dît ku axa Yazêrê û axa Gîladê ji bo xweyîkirina heywanan baş in,


Ax tu çi delal î, yara min, Ax tu çi delal î! Çavên te di pişt xêliyê de Wek kevokan xuya dikin. Keziyên te wekî keriyê bizinan e Ku ji pala Çiyayê Gîladê tên xwarê.


Wê diya we gelekî şerm bike. Erê, wê jina ku hûn jê çêbûn, rûreş bibe. Va ye, wê bibe miletê herî biçûk, Bibe çol, berî û dereke ziwa.


Ya Lubnan! Dergehên xwe veke Ku agir darên te yên sedrê bixwe!


Bi riya xulamên xwe Te tinazên xwe bi Reb kir û got: Ez bi gelek erebeyên şer re Çûm serê çiyayên bilind, Gihîştim serê bilindciyên Lubnanê. Min darên bilind ên sedrê Darên bijare yên çaman birîn. Ez çûm dera herî bilind Ez çûm daristana herî gur.


Şêr ji hewinga xwe derket, Xerabkar ku miletan helak dike da rê. Ew ji cihê xwe derket Ku welatê te wêran bike. Wê bajarên te xera bibin, Wê tu kes lê nemîne.


Gelo li Gîladê melhem tuneye? Gelo li wir hekîm tuneye? Çima birîna gelê min ê delal nehate dermankirin?


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite