Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Yêremya 22:3 - Kurmanji Încîl

3 Xudan wiha dibêje: Bi edalet û rastiyê tevbigerin. Kesê hatiye şelandin ji destê zordar rizgar bikin. Li xerîb, sêwî û jinebiyan neheqî û zordariyê nekin. Li vê derê xwîna bêsûcan nerijînin.

Gade chapit la Kopi




Yêremya 22:3
49 Referans Kwoze  

Ya Mala Dawid, Xudan wiha dibêje: “‘Her sibe edaletê pêk bînin, Kesê hatiye şelandin ji destê zordaran rizgar bikin. Yan na, ji ber xerabiya karên we Wê xezeba min wekî êgir rabe û bişewitîne. Wê kesê bitefîne tunebe.


Mirovo! Xudan ya qenc û ya ji te dixwaze, gotiye. Ma wî nexwest ku tu edaletê pêk bînî, Ji dilovaniyê hez bikî Û bi nefsbiçûkî bi Xwedayê xwe re bimeşî?


“Lê çav û dilê te tenê li ser qezenca neheq e. Tu li pey rijandina xwîna bêsûcan, Neheqî û zordestiyê dikevî.”


Li ba Bav Xwedê, dîndariya paqij û bêleke ev e ku mirov di tengahiyên sêwî û jinebiyan de here serdana wan û xwe ji lekeyên dinyayê biparêze.


“Ji bo dîwanê ezê nêzîkî we bibim. Ezê li dijî sêrbazan, zinakaran, sondxwarên derewîn, li dijî kesên ku zordariyê li karker, jinebî û sêwiyan dikin, kesên neheqiyê li dijî xerîban dikin û li dijî kesên ji min natirsin, yekser bibim şahid” Xudanê Karîndar dibêje.


“Lê wê Misir bibe wêrane Û Edom bibe beriya bêkes. Çimkî wan zordarî li Cihûdayê kir Û li welatê wan xwîna bêsûcan rijand.


Bila kesê pesnê xwe dide Bi vê yekê pesnê xwe bide: Ew min nas bike û fêm dike ku ez Xudan im Û ez heqî, edalet û dilovaniyê li dinyayê pêk tînim, Çimkî ez bi vê razî dibim.” Ev e gotina Xudan.


Qelew bûn û bez girê dan, Di karên xerab de sînor derbas kirin. Ew li doza sêwiyan nanêrin Ku karê wan bimeşe. Ew heqê hejaran naparêzin.”


Serekên te serhildêr, Bûne hevparên dizan. Tev ji bertîlê hez dikin, Dane pey diyariyan. Mafê sêwiyan nadin, Nakin doza jinebiyan.


Cihê sînorê kevin neguherîne Û nekeve zeviya sêwiyan.


Xwedê, li warê xwe yê pîroz, Bavê sêwiyan, xwedanê jinebiyan e.


û xwîna bêsûcan ku wî rijand, ev hat serê wî. Çimkî wî Orşelîmê bi xwîna bêsûcan dagirt. Loma Xudan nexwest wî bibexişîne.


“Heke kesek bê dîtin ku Îsraêliyekî din birevîne, wekî koleyekî pê re bide û bistîne, divê ew rêbir bê kuştin. Bi vî awayî tê xerabiyê ji nav xwe rakî.


Wî çaxî serek û tevahiya gel, ji kahin û pêxemberan re got: “Ji bo vî zilamî biryara mirinê nabe, çimkî bi navê Xwedayê me Xudan ji me re got.”


Çavê pozbilindiyê, zimanê derewîn, Destê xwîna bêsûc dirijîne,


Ew li hember yê rast dicivin, Yê bêrî, bi mirinê mehkum dikin.


Ew jinebî û xerîban dibirrin, Û sêwiyan dikujin.


Kesê sêwî ji pêsîrê dikin Û zarokê bindest gerew digirin.


Te jinebî destvala şandin Û zendên sêwiyan şikandin.


Xwedayê Îsraêl peyivî, Zinarê Îsraêl ji min re got: “Bila serwerê mirovan li ser rastiyê be, Bila bi tirsa Xwedê serweriyê bike.


“‘Nalet li wî kesî ku heqê xerîb, sêwî û jinebiyan dixwe.’ Bila hemû gel bêje: ‘Amîn!’


“Gava di nav zilaman de doz hebe û ew herin dîwanê, wê dadger li dozê binêrin û kesê bêsûc paqij derînin û kesê sûcdar ceza bikin.


ji bo sêwî û jinebiyan edaletê dike, ji xerîban hez dike û nan û kincan dide wan.


“‘Di dadbarkirinê de tê neheqiyê nekî. Tê ferq û meyliya belengaz û hêzdaran nekî. Tê ji cîranê xwe re rast bî.


Serekên bajêr bi bertîlan serweriyê dikin, Kahinên wî bi pere hîn dikin, Pêxemberên wî jî bi pere falbazî dikin. Lê wekî ku xwe spartibûn Xudan, Dibêjin: “Ma qey Xudan ne bi me re ye? Wê tiştek neyê serê me!”


“Tê jinebî û sêwiyan neêşînî.


«Wey li we hûn Şerîetzan û Fêrisîno! Hey hûn durûno! Hûn dehyeka pûng, rizyan û kîmyona xwe didin, lê hûn tiştên Şerîetê yên hê girîngtir, dadperwerî, rehm û baweriyê dihêlin. Diviya ku we ev bikirana û dev ji yên din jî bernedana.


“Tê zordariya xerîban nekî û wan nexî tengasiyê. Çimkî hûn jî li welatê Misrê xerîb bûn.


Ma rojiya ku min hilbijart ne ev e? Sistkirina werîsên xerabiyê, Vekirina nîran, berdana bindestan Û şikandina her cure nîran ne ev e?


Ma bi birçiyan re parîkirina nên, Li mala xwe hewandina bindestên bêmal, Cilûbergkirina kesên tazî ku hûn dibînin Û bi merivên xwe re alîkarîkirin ne ev e?


Lê min ev li wan emir kir û got: Hûn guhdariya dengê min bikin û ezê bibim Xwedayê we, hûnê jî bibin gelê min. Di hemû riyên ez li we emir dikim de bimeşin ku qencî bi we bibe.


Çimkî wan dev ji min berda û ev der kir welatekî xerîb. Wan ji îlahên xerîb re bixûr pêxist ku ne wan, ne bav û kalên wan, ne jî padîşahên Cihûdayê nas kir. Bi ser de wan ev der bi xwîna mirovên bêsûc dagirt.


Dema dozan şaş dikin, Ma Reb tiştekî nabîne?


Lê bila edalet wekî avê Û rastî wekî çemekî domdar biherike.


“Tê heqê xerîb û sêwiyan nedî xwarin. Tê cilên jinebiyan bi gerewî nestînî.


Yê lewaz û belengaz xelas kin, Wan ji destê xeraban azad kin.»


Ji xerabiyê nefret, ji qenciyê hez bikin. Li ber dergehê bajêr edaletê biparêzin. Belkî Xwedayê Karîndar Xudan, Li bermayiyên Ûsiv were rehmê.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite