Yêremya 20:18 - Kurmanji Încîl

¹⁸ Çima ez ji zikê diya xwe derketim? Ji bo kul û kederê bibînim Û rojên xwe bi riswabûnê derbas bikim?!

Yêremya 20:18 Referans Kwoze

Eyûb 3:20

“Ma çima ronahiyê didin kesê keder? Ji bo çi jiyanê didin canê biêş?

Lavijên Şînê 3:1

Ew mirovê ku ji ber xezeba gopalê Xudan Êş û elem kişand, ez im.

Eyûb 14:1

“Mirov ji jinekê tê dinyayê, Paşê rojên wî kêm in û tije derd in.

Zebûr 69:19

Tu dizanî, Bi riswatî, şerm û rezaleta li hember min; Hemû jî li pêşberî te ne, dijminên min.

Îbranî 13:13

Ji bo vê yekê em jî herin derveyî wargeh ba wî û şermezariya wî deynin ser xwe.

Îbranî 12:2

Em çavên xwe bidin ser pêşeng û temamkarê baweriya xwe Îsa. Wî ji bo şahiya ku li ber wî bû, xaç ragirt ser xwe û şermî bi tiştekî hesab nekir û li milê Xwedê yê rastê rûnişt.

Îbranî 11:36

Hinekên din bi tinaz û qamçiyan, erê heta bi girêdan û zîndanê hatin ceribandin.

Îbranî 10:36

Ragirtin ji we re lazim e, da ku hûn daxwaza Xwedê bikin û soza ku daye bistînin.

Tîmotʼêyo II 1:12

Û ji ber vê yekê jî ez vî cefayî dikişînim. Îcar ez şermî nabim, çimkî ez dizanim ku min bi kê baweriya xwe aniye û ez piştrast im, ew dikare tiştê ku spartiye min, heta wê rojê jî biparêze.

شُله رسولا 5:41

Îcar gava ku ew ji ber civîna giregiran derketin, pê şa bûn ku ew ji ber navê Îsa hêjayî bêrûmetkirinê hatin dîtin.

Yûhenna 16:20

Bi rastî, bi rastî ez ji we re dibêjim, hûnê bigirîn û li xwe bixin, lê dinya wê şa bibe. Hûnê xemgîniyê bikişînin, lê xemgîniya we wê bibe şahî.

Lavijên Şînê 1:12

“Hemû rêwîno! Ma ev ji bo we ne tiştek e? Binêrin û bibînin Ka êş heye wekî êşa ket serê min, Ev êşa ku di roja hêrsa xwe ya dijwar de Xudan anî serê min.

Yêremya 8:18

Kul û kedera bêderman li ser min e, Dilê min xayîs e.

Îşaya 51:7

“Ya hûn ên bi rastiyê dizanin, Gelê ku Şerîeta min di dilê wî de ye, Min bibihîzin! Ji riswatiyên mirovan netirsin, Li ber tinazên wan neşikên.

Îşaya 1:6

Ji binê piyan Heta serî siheta we nemaye. Tenê derb, birînên kevin û nû hene. Hemû birînên we jî Nepaqijkirî, nepêçayî, nerûnkirî ne.

Eyûb 14:13

“Xwezî te ez li diyarê miriyan veşartama, Heta hêrsa te derbas dibû, tê ez li wir bihewandama, Tê dem bida min û wê gavê tê ez bi bîr bianîyama.

Eyûb 5:7

Lê mirov ji bo derd û kulan tê dinyayê, Wekî çirûskên êgir ber bi jor dibin.

Zebûr 102:3

Çimkî rojên min, wek dûmanê tune dibin, Wek êzingê agirpêketî, dişewitin hestiyên min.

Yêremya 3:25

Divê em di nav şerma xwe de razên. Bila riswabûna me, me binixême. Çimkî ji xortaniya xwe heta niha, em û bavkalên me, me li dijî Xwedayê xwe Xudan guneh kir. Me guhdariya dengê Xwedayê xwe Xudan nekir.”

Yêremya 15:10

Ax dayika min! Wey li min ku te ez anîm dinyayê! Ez bi tevahiya welêt re pevçûn û berberiyê dikim! Ne min bi deyn stand, ne jî min bi deyn da, Lê herkes nifir li min dike.

Habaqûq 1:3

Tu çima ewqas xerabiyê nîşanî min didî? Tu çima li ber ewqas neheqiyê xemsar î? Ez li ku dinêrim, xerakirin û zordarî heye. Pevçûn û berberî zêde dibe.

Padîşah I, 19:4

Li çolê rojek meşiya, paşê hat li bin deviyeke hêrvistê rûnişt, mirina xwe xwest û got: “Ya Xudan, êdî bes e! Hema niha ruhê min bistîne, çimkî ez ji bav û kalên xwe ne çêtir im.”

Yêremya 15:18

Çima êşa min bêdawî Û birîna min bêderman e? Ji bo çi, şifayê red dike? Ma tê ji min re wekî newaleke xapînok Û ava bêewle bibî?