Yêremya 2:6 - Kurmanji Încîl

⁶ Wan negot: ‘Xudan li ku ye Ku em ji welatê Misrê deranî? Ka Yê ku li beriyê, Li warê çal û beyaran, Li dera ziwa û taristana kûr, Li diyarê ku tu kes tê re derbas nedibû Û tu mirov lê nedima, rêberiya me kir?’

Yêremya 2:6 Referans Kwoze

Dubarekirina Şerîetê 32:10

“Wî ew li çoleke ziwa, Li beriyeke dinale dît. Wî ew rapêça, meyla wî kir, Wekî bîbika çavê xwe ew parast.

Hoşêya 13:4

“Lê Yê ku tu ji welatê Misrê deranî, Xwedayê te Xudan ez im. Tê ji bilî min îlahan nas nekî, Ji min pê ve rizgarkar tuneye.

Metta 4:16

Ew gelê ku di tariyê de rûdine, Ronahiyeke mezin dît. Û li ser wan ên ku li welatê di bin siya mirinê de rûdinin Ronahî derket.»

Hoşêya 12:13

Xudan bi riya pêxemberekî, Gelê Îsraêl ji Misrê deranî, Bi riya pêxemberekî jî ew parast.

Yêremya 5:2

Çiqas jî bêjin: ‘Bi navê Xudanê Jîndar,’ Sonda wan derew e.”

Yêremya 2:8

Kahinan negot: ‘Ka Xudan li ku ye?’ Kesên ku şerîet di destê wan de ye, ez nas nekirim, Şivanan li dijî min serî hilda, Pêxemberan jî bi navê Baal pêxemberî kir Û da pey pûtên bêkêr.”

Yêremya 2:2

“Here û li gelê Orşelîmê biqîre û bibêje: ‘Xudan wiha dibêje: “‘Dilsoziya ciwaniya xwe, Hezkirina bûkaniya xwe Û çawa ku li beriyê, li warê beyar Te da pey min ji bîr nakim.

Îşaya 64:7

Kesê gazî navê te dike, Kesê hişyar ku xwe li te digire, tuneye. Çimkî te rûyê xwe ji me veşart Û ji ber neheqiyên me, te em helandin.

Îşaya 63:9

Di tevahiya tengasiya wan de ew aciz bû. Milyaketê ku ji hizûra wî hat ew rizgar kirin. Erê, Xudan bi hezkirin û rehma xwe ew rizgar kirin, Ew hildan û di hemû rojên borî de ew hilgirtin.

Zebûr 77:5

Rojên çûyî, Ez salên dewrên çûyî fikirîm.

Zebûr 23:4

Ez di newala mirinê ya tarî re derbas bim jî, Natirsim ji xerabiyê. Çimkî tu bi min re yî, tu yî li ba min. Çoyê te, darê te rihetiyê dide min.

Eyûb 35:10

Lê kes nabêje: ‘Ka Xwedê, Afirînerê min?’ Ew Xwedayê ku bi şev stranan dide,

Eyûb 3:5

Bila taristan û şevereş lê bibin xweyî, Ewr bi serê wê de dakeve Û taristana rojê bibizdîne.

Padîşah II, 2:14

Ebayê ku ji ser Êlyas ketibû, hilda li avê xist û got: “Xudan Xwedayê Êlyas li ku ye?” Gava wî jî li avê xist, av bi wî alî û vî alî ve bû du şeq û Êlîşa derbas bû.

Dadger 6:13

Gîdyon got: “Ax ezbenî, heke Xudan bi me re ye, çima ev hemû tişt hatin serê me? Ka kerametên bav û kalên me ji me re digotin? Ma wan ji me re negot: ‘Xudan em ji Misrê deranîn?’ Lê Xudan niha dev ji me berda. Wî em dan destê Mîdyaniyan.”

Derketin 20:2

“Ez Xwedayê te Xudan im ku tu ji welatê Misrê, ji warê koletiyê deranî.

Dubarekirina Şerîetê 1:19

“Piştre, çawa ku Xwedayê me Xudan li me emir kir, em ji Horêvê bi rê ketin. Gava hûn di riya herêma çiyayî ya Amoriyan de bûn, we di beriya mezin û bi xof re derbas kir ku we bi çavê xwe dît. Di dawiyê de hûn hatin Qadêş-Barnêayê.

Yêremya 13:16

Beriya ku tarî bikeve erdê Û lingên we li çiyayên tariya êvarê biterpile, Xwedayê xwe Xudan birûmet bikin. Çimkî gava hûn li benda ronahiyê ne, Wê Xudan rojê bizivirîne şevereş û taristana kûr.

Yêremya 51:43

Wê bajarên wê bibin mijara sawê! Wê bibe axeke ziwa û berî Û welatê bêkes ê ku tu mirov tê re naçe.

Dubarekirina Şerîetê 8:2

Wê rêwîtiya dirêj a ku Xwedayê we Xudan çil salan hûn li beriyê gerandî bînin bîra xwe. Wî hûn xistin tengasiyê û ceribandin ku ya di dilê we de heye û ka hûn emrên wî pêk tînin an na, xuya bibe.

Yêremya 5:12

Wan bi navê Xudan derew kir û got: “Ew tiştekî nake. Wê xerabî bi serê me de neyê, Emê şûr û xelayê nebînin.”

Amos 2:10

Min hûn ji welatê Misrê deranîn Û çil salan li beriyê rêberiya we kir Ku hûn welatê Amoriyan ji xwe re bikin milk.