19 Wê xerabiya te, te terbiye bike, Wê çivanokiya te erzê te bide şikandin. Bizane û bibîne, Xwedayê xwe Xudan berdan, Tiştekî xerab û tehl e. Tirsa min li ba te tuneye.” Ev e gotina Reb Xudanê Karîndar.
Ezê cejnên we bikim şîn, Hemû stranên we bizivirînim lavijên şînê. Wê çûx li her navtengê bê pêçan Û porê her serî bê kurkirin. Ezê wê rojê bikim şîna kurê yekta Û dawiya we bikim roja tehl.”
Loma wê şêrekî daristanê li wan bixe, Wê gurê çolê wan perçe bike Û wê piling li ber bajarên wan bikeve kemînê. Her kesê ji wir dertê, wê bê perçekirin. Çimkî neheqiya wan zêde ye Û çivanokiya wan gelek e.
Gotina Xudan ev e: “Ma hûn ji min natirsin? Hûnê li pêş min nelerizin? Min sêlak kir sînorê deryayê û qanûneke herheyî Ku ew jê nikare derbas bibe. Pêlên wê rabin jî, nikare bi ser bikeve, Bike xuşîn jî, nikare derbas bike.
Xudan wiha dibêje: “Ka ew nivîsa jinberdanê? Ka yê ku min diya we pê berda? Min hûn firotin kîjan deyndarê xwe? Va ye hûn ji ber xerabiyên xwe hatin firotin, Ji ber serhildanên we diya we hat berdan.
Niha tişta ku ezê bi rezê xwe bikim ez ji we re bêjim. Ezê sinca wî rakim. Wê wî bixwin û biqedînin. Ezê dîwarên wî hilweşînim. Wê di bin lingan de biperçiqînin.
Tevahiya vê yekê ji ber serhildana gelê Aqûb, Ji ber gunehên Mala Îsraêl e. Gelo serhildana gelê Aqûb çi ye? Ma ne Samerya ye?! Ma kî ji bilindciyên perizînê yên Cihûdayê berpirsiyar e? Ma ne Orşelîm e?!
Ji ber hemû xerabiyên wan, Ezê li dijî wan biryarên xwe bêjim. Çimkî wan dev ji min berda, Ji îlahan re bixûr pêxistin Û li ber karên destê xwe deverû çûn erdê.
Ya Îsraêl, şa nebe! Wek gelên din kêfxweş nebe! Ji ber ku te bêbextî li Xwedayê xwe kir, Te zina kir. Di tevahiya bênderên dexlan de, Te ji destmiza fahîşeyan hez kir.