Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Yêremya 19:4 - Kurmanji Încîl

4 Çimkî wan dev ji min berda û ev der kir welatekî xerîb. Wan ji îlahên xerîb re bixûr pêxist ku ne wan, ne bav û kalên wan, ne jî padîşahên Cihûdayê nas kir. Bi ser de wan ev der bi xwîna mirovên bêsûc dagirt.

Gade chapit la Kopi




Yêremya 19:4
49 Referans Kwoze  

Bi dawa xiftanê te ve jî Xwîna hejarên bêsûc heye Û te ew li ser diziya mala xwe negirtin. Lê tevî ku te ev hemû tişt kirine jî,


“Lê hûn kesên ku dev ji Xudan berdane, Çiyayê min ê pîroz ji bîr kirine, Ji pûtê Siûdê re sifre danîne, Ji pûtê Qismetê re şeraba tevlihev dagirtine,


Minaşşe ne bi tenê bi Cihûdayê tiştên di çavê Xudan de xerab in da kirin, wî herwiha ewqas xwîna bêsûcan rijand ku Orşelîmê ji seriyekî heta seriyê din tije kir.


“Ji ber ku te bi her karê destê xwe yên xerab dev ji Xudan berda, heta tu helak û tune bî, wê Xudan naletê, tirsa mezin û neserketinê bi ser te de bîne.


“‘Dizî, mêrkujî, zina, sonda derewîn, bixûra ji Baal re, çûyîna li pey îlahên ku hûn nas nakin


Ya Xudan, ya hêviya Îsraêl! Her kesên tu berdayî, wê şerm bikin. Kesên ji te dizivirin, wê li bin axê bên nivîsandin. Çimkî wan Xudanê kaniya ava jiyanê berda.


Cihûdayîno! Bi qasî hejmara bajarên we, îlahên we hene. Bi qasî hejmara kuçeyên Orşelîmê, we gorîgeh çêkirin ku ji wî îlahê jê tê şermkirin, ango ji Baal re, bixûrê pêxin.’


Wê xerabiya te, te terbiye bike, Wê çivanokiya te erzê te bide şikandin. Bizane û bibîne, Xwedayê xwe Xudan berdan, Tiştekî xerab û tehl e. Tirsa min li ba te tuneye.” Ev e gotina Reb Xudanê Karîndar.


Ma te dev ji Xwedayê xwe Xudanê Ku di rê de rêberiya te kir, Berneda û bi vî awayî ev neanî serê xwe?


“Çimkî gelê min du xerabî kirin; Wan ez, kaniya ava jiyanê berdam Û ji bo xwe bîr kolan, Bîrên terikî ku avê hilnadin.


Lingên wan ber bi xerabiyê ve dibezin, Ber bi rijandina xwîna bêsûcan ve dilezînin. Fikrên wan, fikrên xerabiyê ne, Şikestin û hilweşandin li ser riya wan e.


û xwîna bêsûcan ku wî rijand, ev hat serê wî. Çimkî wî Orşelîmê bi xwîna bêsûcan dagirt. Loma Xudan nexwest wî bibexişîne.


Çimkî wan xwîna pîroz û pêxemberan rijand Û te ji bo vexwarinê xwîn da wan. Wan ev heq kir.»


da ku xwîna hemû pêxemberan a ku ji damezrandina dinyayê ve hatiye rijandin, ji vî nifşî bê xwestin,


Ev yek ji ber gunehên pêxemberên wê Û neheqiyên kahinên wê çêbû Ku di nav wê de xwîna rastan rijand.


Wan Ûriya ji Misrê deranî û ew anî ba Yehoyaqîm. Wî ew bi şûr kuşt û laşê wî avêt goristana gel.


Lê baş bizanibin, heke hûn min bikujin, hûnê xwîna bêsûcekî bixin ser xwe û ser vî bajarî û şêniyên wî. Çimkî bi rastî jî, ji bo ez tevahiya van gotinan ji we re bêjim, Xudan ez şandim ba we.”


“Lê çav û dilê te tenê li ser qezenca neheq e. Tu li pey rijandina xwîna bêsûcan, Neheqî û zordestiyê dikevî.”


Lê gelê min ez ji bîr kirim, Wan ji îlahan re bixûr pêxist. Ew li ser riyên xwe yên kevin Ku herin ba îlahan terpilîn. Ew ne li ser riyên mezin, Lê li ser şiverêyan meşiyan.


Wî çaxî tê ji wan re bêjî: ‘Gotina Xudan ev e: Bav û kalên we dev ji min berda û da pey îlahan. Wan xulamiya wan kir û li ber wan çok vedan. Wan ez berdam û Şerîeta min pêk neanî.


Gotina Xudan ev e: “Te ez berdam, tu bi paşve diçî! Loma min jî destê xwe li dijî te dirêj kir û tu wêran kirî, Ji dilovanîkirinê ez westiyam.


Loma wê şêrekî daristanê li wan bixe, Wê gurê çolê wan perçe bike Û wê piling li ber bajarên wan bikeve kemînê. Her kesê ji wir dertê, wê bê perçekirin. Çimkî neheqiya wan zêde ye Û çivanokiya wan gelek e.


“Min beredayî li kurên we xist, Wan terbiye qebûl nekir. Çawa ku şêr helak dike, Şûrê we pêxemberên we kuştin.


“Wê Xudan te ji serê dinyayê heta binê dinyayê di nav hemû gelan de belav bike. Tê li wir xulamiya îlahên dar û keviran bikî ku tu û bav û kalên te nizanin.


“Wê Xudan te û padîşahê ku te daniye ser serê xwe, bajo nav miletekî ku tu û bav û kalên te nizanin. Tê li wir xulamiya îlahên darîn û kevirîn bikî.


ji nav we hin kesên xerab rabin û şêniyên bajaran ji rê derxin û bêjin: ‘Em herin û biperizin îlahan’ ku hûn pê nizanin,


“Heke kesek, birayê te, kurê diya te, kur an keça te, jina paşila te, hevalê te yê ku wekî canê te ye, ji rê derdixe û bi dizî dibêje: ‘Em herin biperizin îlahan’ ku hûn û bav û kalên we pê nizanin,


Ji bo ku kesek ji Molekê îlah re kur an keça xwe di êgir de neke qurban, Tofeta li Geliyê Ben-Hînnomê qirêj kir.


Ji ber hemû xerabiyên wan, Ezê li dijî wan biryarên xwe bêjim. Çimkî wan dev ji min berda, Ji îlahan re bixûr pêxistin Û li ber karên destê xwe deverû çûn erdê.


heke hûn zordariyê li xerîb, sêwî û jinebiyan nekin, li vir xwîna bêsûcan nerijînin û li pey îlahan neçin ku xisarê didin we,


û ji wan re bêje: ‘Ya padîşahên Cihûdayê! Ya hemû gelê Cihûda û hemû şêniyên Orşelîmê yên ku di van dergehan re dikevin hundir, gotina Xudan bibihîzin!


Xudan wiha dibêje: Bi edalet û rastiyê tevbigerin. Kesê hatiye şelandin ji destê zordar rizgar bikin. Li xerîb, sêwî û jinebiyan neheqî û zordariyê nekin. Li vê derê xwîna bêsûcan nerijînin.


Çimkî wan bi xerabiya xwe ez hêrs kirim. Wan ji îlahên ku ne ew, ne hûn, ne jî bav û kalên we ji berê ve nas dikirin re bixûr pêxist û xulamî kir.


“Wê leşkerên wî herin Pîrozgeh û kelehê biherimînin. Pêşkêşiya rojane rakin, tiştên herî kirêt ên xerabkirinê deynin.


Gava îlahên nû hilbijartin, Şer li nav dergehên bajêr bû. Di destê çil hezar leşkeran de, Li welatê Îsraêl ne rim, ne mertal hebû.


Ji bo ku ji putên Kenanê re bikin qurban, Wan xwîna bêrî ya kur û keçên xwe rijand, Welat qirêjî bû bi xwîna wan.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite