Yêremya 17:5 - Kurmanji Încîl

⁵ Xudan wiha dibêje: “Nalet li wî kesî be ku bi mirovan ewle ye, Xwe dispêre zendê beşerê û dilê wî ji Xudan dide alî.

Yêremya 17:5 Referans Kwoze

Îşaya 2:22

Êdî baweriya xwe bi mirovan neyîne, Roj tê nefes lê namîne. Ma qedrê wî çi ye?

Îşaya 36:6

Va ye tu bi Misrê ewle yî. Lê kesê xwe bispêre vê şiva ji qamîşê şikestî, wê şiv di destê wî re here û qul bike. Firewnê Padîşahê Misrê, ji her kesê pê ewle ye re wisa ye.

Zebûr 62:9

Zarokên xelqê tenê hilmek in, Beyzade jî derew, Gava ku ketin mêzînê, Herdû jî siviktir in ji hilmê.

Zebûr 18:21

Çimkî ez meşiyam, li ser riya Xudan, Bi xerabiyê, ji Xwedayê xwe neqetiyam.

Hoşêya 1:2

Gotina Xudan a pêşî ku bi riya Hoşêya hat ev e: Xudan ji Hoşêya re got: “Here ji zinakaran jinekê ji xwe re bîne ku jê zarokên zinayê çêbin. Ji ber ku gelê welêt dev ji min berda, zinayê dike.”

Îşaya 59:15

Erê dilsozî kêm bû, Kesê dev ji xerabiyê berdide tê şelandin. Xudan dît û nebûna edaletê di çavê wî de xerab hat.

Îşaya 20:5

Ji ber Kûşa ku pê ewle bûn û Misra ku pê pesnê xwe didan, wê bişikên û şermezar bibin.

Yêremya 11:3

Ji wan re bêje: ‘Xwedayê Îsraêl Xudan wiha dibêje: Bila nalet li wan be ku guhdariya gotinên vê peymanê nakin.