Yêremya 14:3 - Kurmanji Încîl

³ Esilzadeyên wê xulamên xwe dişînin avê, Ew diçin sarincan, lê avê nabînin, Firaxên wan vala vedigerin. Şerm dikin, riswa dibin, Serê xwe dixin ber xwe.

Yêremya 14:3 Referans Kwoze

Samûêl II, 15:30

Dawid bi girîn hildikişiya Çiyayê Zeytûnê. Serê wî nixamtî bû û pêxwas diçû, her kesê pê re jî sernixamtî bû û ew jî digiriyan.

Zebûr 40:14

Yên ku li kuştina min digerin, Bila şerm bikin, rûreş dagerin, Yên ku şa dibin bi halê min ê xerab, Bila riswa bibin, paş ve vegerin!

Padîşah II, 18:31

Guhdariya Hîzqiya nekin.’ Çimkî Padîşahê Aşûrê wiha dibêje: ‘Teslîm bibin, werin xwe bavêjin bextê min. Bila niha herkes ji mêwa xwe û ji darhejîra xwe bixwe û ji bîra xwe avê vexwe.

Amos 4:8

Ji bo vexwarina avê, Kesên du-sê bajaran çûn bajarekî, Lê bi avê têr nebûn. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.

Yêremya 2:13

“Çimkî gelê min du xerabî kirin; Wan ez, kaniya ava jiyanê berdam Û ji bo xwe bîr kolan, Bîrên terikî ku avê hilnadin.

Yoêl 1:20

Heywanên çolê jî bi hilkehilk gazî te dikin, Çimkî kanî ziwa bûn Û êgir mêrgên çolê daqurtandin.

Yêremya 20:11

Lê Xudan wekî şervanekî dijwar bi min re ye. Loma wê kesên li pey min biterpilin û bi ser nekevin. Ji ber ku ew bi ser nekevin, wê gelekî şermezar bibin. Wê rezîlbûna wan her û her neyê jibîrkirin.

Yêremya 14:4

Ax terikî ye, li welêt baran tuneye. Cotkar şerm dikin û serê xwe dixin ber xwe.

Zebûr 109:29

Bila sûcdarkirên min, bêrûmetiyê wergirin, Bila wek xeftan, bi şerma xwe bên pêçandin!

Eyûb 6:20

Ji ber ku pê ewle bûn, şermezar bûn Gihîştin wê derê lê hêvîşikestî bûn.

Ester 6:12

Mordexay vegeriya dergehê qesrê. Haman serê xwe nixamt û bi şermî ber bi malê ve lezand.

Padîşah I, 17:7

Lê piştî demekê newal ziwa bû, çimkî êdî baran nebariya.

Samûêl II, 19:4

Padîşah serê xwe xist nav herdu destên xwe û bi dengekî bilind kir qîrîn û gazî: “Lawo Avşalom! Avşalom, lawo, ax kuro lawo!”

Yêremya 2:37

Wê destê te li ser serê te, tê ji wir jî derkevî. Çimkî kesên tu bi wan ewle yî, Xudan ew red kirin. Tê bi wan baş pêşve neçî.

Yêremya 3:3

Loma tavî hat texsîrkirin Û barana biharê nayê. Eniya te eniya fahîşê bû, Lê şermezarî ne xema te bû.

Yêremya 15:18

Çima êşa min bêdawî Û birîna min bêderman e? Ji bo çi, şifayê red dike? Ma tê ji min re wekî newaleke xapînok Û ava bêewle bibî?

Lavijên Şînê 4:4

Ji tîbûnê zimanê zarokên berşîr bi jora devê wan dibe, Zarok nên dixwazin lê kesê bide wan tuneye.

Hoşêya 2:3

An na ezê wê şilfîtazî bikim, Ezê bikim wek roja ku ji diya xwe bûye. Ezê wê bikim çol û berî, Ezê bikim erdê ziwa Û ji bêaviyê bikujim.

Zekeriya 14:17

Wê baran li ser binemalên wî welatî nebare ku neçe Orşelîmê ji bo biperize Padîşahê ku Xudanê Karîndar e.

Amos 4:7

“Hê ji dema palehiyê re sê meh hebû, Min baran ji ser we birî. Min bi ser bajarekî de barand, Lê bi ser bajarê din de nebarand. Bi ser zeviyekê de baran hat, Lê zeviya ku baran bi ser de nehat ziwa bû.