Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Yêremya 14:21 - Kurmanji Încîl

21 Ji bo xatirê navê xwe me kêm nebîne, Textê xwe yê birûmet erzan neke. Peymana te bi me re kiriye bi bîr bîne û xera neke.

Gade chapit la Kopi




Yêremya 14:21
39 Referans Kwoze  

Her çiqas neheqiyên me li dijî me şahidiyê bikin jî, Tu ji bo xatirê navê xwe tiştekî bike, ya Xudan! Çivanokên me gelek in Û me li ber te guneh kirin.


Ji bo xatirê wan, peymana xwe bibîr anî, Li gor mezinbûna kerema xwe, dilovanî li wan kir.


Wê demê wê ji Orşelîmê re bêjin: ‘Textê Xudan.’ Wê hemû milet li wir, bi xatirê navê Xudan li Orşelîmê bicivin û êdî wê nedin pey hişkiya dilê xwe yê xerab.


Ya textekî birûmet! Ya cihê Pîrozgeha me Ku ji berê ve hatiye bilindkirin!


Lê hewşa Perestgehê ya derve bihêle û wê nepîve; çimkî ew ji miletan re hat dayîn. Ewê Bajarê Pîroz çil û du mehan di bin lingan de biperçiqînin.


Wî ev yek kir, da ku dewlemendiya kerema xwe ya bêsînor bi wê qenciya ku bi Mesîh Îsa ji bo me ye, di demên ku bên de nîşan bide.


Ewê bikevin ber devê şûr, bi hêsîrtî wê bên birin nav hemû miletan û heta zemanê miletan temam bibe, Orşelîm wê di bin lingên wan de biperçiqe.


Da li bav û kalên me bê rehmê, Û peymana xwe ya pîroz,


Gotina Xwedayê Karîndar Xudan ev e: “Reb Xudan bi serê xwe sond xwar, Bîzê min ji quretiya Aqûb diçe, Ez ji qesrên wî nefret dikim. Loma ezê bajêr û her tiştê tê de bidim dest.”


“Tu dadperwer î, ya Reb! Ji ber ku em ne dilsoz bûn te em avêtin welatên dûr û nêzîk. Em ew Cihûyên ku li wan deran dijîn, şêniyên Orşelîmê, hemû Îsraêlî îro em di nav şermê de ne.


Ya Xudan bibîne! Baş binêre, ka te ev anî serê kê! Ma bila jin berê xwe, zarokên hembêza xwe bixwin? Ma bila kahin û pêxember li Pîrozgeha Reb bên kuştin?


Neyar dest avêt her tiştên wê yên hêja, Wê dît ku milet ketin Pîrozgeha wê jî! Erê, ew miletên ku te li wan emir kiribû Ku nekevin civaka te.


Ma te Cihûda bi tevahî red kir? Ma dilê te ji Siyonê nefret dike? Ji bo çi te li me xist û şifaya me tuneye? Em li benda aştiyê man, qencî nehat. Em li hêviya dema şifayê bûn, tirs û saw hat.


Hêrsa Xudan li hember gelê wî rabû, Û ji mîrasa xwe nefret kir.


Min ji huzûra xwe navêje, Ruhê xwe yê pîroz ji min nestîne.


“Xudan ev dît û ew red kirin, Çimkî kur û keçên wî ew hêrs kir.


Ezê meskenê xwe li nav we ava bikim û we nefret nekim.


Xulamên xwe Îbrahîm, Îshaq û Îsraêl bi bîr bîne. Te ji wan re bi navê xwe sond xwar û got: ‘Ezê ziriyeta we bi qasî stêrên ezmanan zêde bikim. Ezê tevahiya vî welatê ku min soz dabû bidim ziriyeta we. Wê bibe mîrasa wan a herheyî.’”


Wê Xudan, ji bo xatirê navê xwe yê mezin, dev ji gelê xwe bernede. Çimkî Xudan kêfxweş e ku we wek gelê xwe hilbijart.


Ji bo navê xwe ya Xudan, Tu gunehê min bibexşîne, çimkî gellek mezin e.


Li ser berziya padîşahiya te tê peyivîn, Hêzdariya te tê axaftin.


Ya Orşelîm, min nobedar danîn ser dîwarên te! Wê hemû şev û rojan qet dengê xwe nebirin. Ya kesên ku Xudan bi bîr tînin Ku ew bêhna xwe venedin!


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite