23 Ma kesê Kûşî dikare çermê xwe An piling dikare deqên xwe biguherîne? Kesê wekî te tenê hînî xerabiyê bûye jî, Nikare qenciyê bike.
Tevî ku tu xwe bi ava xweliyê bişoyî Û sabûn jî, ji destê te nekeve, Dîsa jî neheqiya te wekî leke li ber min disekine.” Ev e gotina Reb Xudan.
Herkes cîranê xwe dixapîne, Tu kes rastiyê nebêje. Wan gotina derew hînî zimanê xwe kir. Ewqas xerabiyê dikin ku xwe diwestînin.
Dil ji her tiştî xapînoktir e, Çare jê re tuneye. Kî dikare jê fêm bike?
Ya Xudan, ma çavê te ne li ser rastiyê ye? Te li wan xist, lê ew li ber xwe neketin, Te ew qedandin, lê wan terbiye qebûl nekir. Wan rûyê xwe ji kevir hişktir kir û nexwest vegerin.
“Min beredayî li kurên we xist, Wan terbiye qebûl nekir. Çawa ku şêr helak dike, Şûrê we pêxemberên we kuştin.
Çima hûn dixwazin dîsa lêdan bixwin? Çima hûn serî hildidin? Serî bi tevahî nexweş, Dil bi tevahî xayîs e.
Kesê ehmeq bi genim re di coniyê de, Bi mîrkûtê bikutî jî, Ehmeqiya wî jê naçe.
“Gelê min ehmeq e, min nas nake. Ew zarokên sexik in, fêm nakin. Di xerabîkirinê de şehreza ne, qencîkirinê nizanin.”
Gava behsa vê yekê ji Şawûl re kirin, rabû hinek kesên din şandin. Lê wan jî pêxemberî kir. Wî cara sisêyan kes şandin lê wan jî wisa kir.
Lê wan guh nedanê. Wan li gorî adetên berê dikirin.
Ya xwar nayê rastkirin, ya kêm nayê temamkirin.