Yehoyaxînê Padîşahê Cihûdayê, diya wî, xulam, serek û karmendên qesra wî teslîmî Padîşahê Babîlê bûn. Di heşt saliya padîşahiya xwe de Nebûxadnessar ew dîl girt.
“Ya Babîla keça xama! Dakeve xwarê û di nav tozê de rûne! Ya keça Kildaniyan! Textê te tuneye, li erdê rûne! Çimkî wê êdî ji te re ‘Nazik û nazdar’ nebêjin.
Piştî Mûsa û Harûn çûn ba Firewn, wan jê re got: “Xwedayê Îbraniyan Xudan wiha dibêje: ‘Heta kengê tê xwe li ber min nizim nekî? Gelê min berde ku xulamiya min bike.
Qirêjiya wê bi dawa wê ve ye, Li ser dawiya xwe nefikirî. Ketina wê şaş û metel hişt Û tu teselîkarê wê tunebû. Dibêje: “Ya Xudan! Tengasiya min bibîne, Çimkî dijminê min bi ser ket!”
Gotina Xudan ev e: “Ya Yehoyaxînê kurê Yehoyaqîmê Padîşahê Cihûdayê! Ez serê xwe bikim, tu li ser destê min ê rastê gustîla morê jî bî, ezê dîsa jî te ji wir derxim.