Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Yêremya 10:10 - Kurmanji Încîl

10 Lê Xudan, Xwedayê Rast e, Xwedayê Jîndar û Padîşahê herheyî ew e. Ji hêrsa wî dinya dilerize Û milet li ber xezeba wî xwe ranegirin.

Gade chapit la Kopi




Yêremya 10:10
69 Referans Kwoze  

Ew zinar e, karê wî kamil e, Hemû riyên wî adil in. Ew Xwedayê dilsoziyê ye, neheqiyê nake, Ew rast û dirust e.


Çimkî Yê berz û bilind, yê ku her û her heye û navê wî pîroz e, wiha dibêje: “Ez hem li dera bilind û pîroz rûdinim Û hem jî bi kesên şikestî û nefsbiçûk re me. Ez ruhê nefsbiçûkan Û dilşikestiyan nû bikim.


Tu, tirsdar î! Tu! Çaxê tu hêrs bibî, kî dîkare li ber te raweste?


Kî dikare li ber xezeba wî bisekine? Kî dikare li ber hêrsa wî xwe ragire? Hêrsbûna wî wekî êgir dirije Û bi destê wî zinar perçe dibin.


Canê min ji Xwedê re, ji Xwedayê jîndar re tî bûye; Ezê kîngê vegerim û li pêş Xwedê bêm dîtin?


Çimkî qenc e Xudan, Heskirina wî her û her e. Dilsoziya wî herdem dajo.


Hingê min textekî mezin ê spî û yê li ser wî rûniştibû dît. Erd û ezmên ji ber wî bazdan û cihek ji bo wan peyda nebû.


Ez ruhê xwe bi destê te ve berdidim, Ya Xudan, Xwedayê rastiyê, te ez rizgar kirim.


Padîşah e, her û her Xudan, Namîne li diyarê wî tu tişt ji miletan.


Hingê dinya lerizî, hejiya, Bingeha çiyan ji binî ve leqiya. Çimkî Xudan hêrs bûbû.


Em dizanin ku Kurê Xwedê hatiye û ji bo ku em Yê Rast nas bikin, fêmdarî daye me. Û em bi Yê Rast re, bi Kurê wî Îsa Mesîh re ne. Xwedayê rast û jiyana herheyî ev e.


Tiştekî tirsehêz e ku mirov bikeve destê Xwedayê jîndar.


Îcar ji wî Padîşahê herheyî yê ku namire û li çavan xuya nabe, ji Xwedayê tenê re her û her hurmet û rûmet be! Amîn.


Çimkî ew li ser me dibêjin, ka we çawa em qebûl kirine û çawa hûn ji pûtan li Xwedê vegeriyane, ku hûn xulamtiyê ji Xwedayê jîndar û rast re bikin


«Camêrno, hûn çima wisa dikin? Em jî wek we mirov in, evdên Xwedê ne; em Mizgîniyê ji we re tînin, da ku hûn ji van tiştên pûç li wî Xwedayê jîndar vegerin, yê ku erd û ezman, derya û hemû tiştên ku di wan de ne, afirandine.


Lê wê kî bikaribe li ber roja hatina wî li ber xwe bide? Gava xuya bike, kî dikare li ber bisekine? Çimkî wê bibe wekî agirê zêrkerekî û ava xweliya şûştinê.


Ew sekinî û erd hejand, Bi awirê xwe milet lerizandin. Çiyayên qedîm tarûmar bûn, Girên herheyî tewiyan, Riyên Xwedê qet naguherin.


Wê çiya li bin wî bihelin. Wê deşt wekî şimaya ber êgir, Wekî lehiyên ku berjêr diherikin, biqelişin.


Ew ku, wî erd û ezman, Derya û hemû tiştên tê de afirand, Ew hergav sozên xwe digire.


Padîşahiya te padîşahiya her û her e, Herdem dajo serweriya te. Xudan, di hemû sozên xwe de dilsoz e, Di her karên xwe de dilovan e.


Ey erd, li pêş serwerê xwe, Li pêş Xwedayê Aqûb bilerize.


Ew li erdê dinêre, erd dilerize, Bi destdana wî, çiya dişewitin.


Birûskên wî dinyayê ronahî kirin, Erdê dît û lerizî.


Textê te, ji demên kevin ve hatiye avakirin, Tu ji beriya destpêkê ve heyî.


Kî bi hêza xezeba te dizane? Çimkî xezeba te, bi qasî tirsa ji te ye.


Canê min bêriya hewşên Xudan dike, Jê re dixeriqe, Dilê min û bedena min, Xwedayê jîndar bi şahî bibîr tîne.


Di babelîskê de gurmîna te hat bihîstin, Brûskê dinyayê ronahî kir, Erd lerizî û hejiya.


Ew dinyayê ji cihê wê dihejîne Û stûnên wê dilerizîne.


Tevahiya gel dît û deverû çû erdê û got: “Xudan, Xwedê ye! Xudan, Xwedê ye!”


Xulamê te hem şêr, hem jî hirç kuştiye. Evê Filîstiyê bêsinet jî, wê wekî wan be. Çimkî wî tinazê xwe bi artêşa Xwedayê Jîndar xwariye.”


Dawid ji zilamên ba xwe re got: “Kesê vî zilamê Filîstî bikuje û vê şermê ji ser gelê Îsraêl rake wê bi çi bê xelatkirin? Ev Filîstiyê bêsinet kî ye ku gefê li artêşa Xwedayê Jîndar dixwe?”


“Ya Xudan, gava tu ji Seîrê derketî, Çaxê di axa Edomê re meşiyayî, Erd hejiya, ezmanan av rijand. Erê, ewran baran barand.


Ma ji hemû beşerê, kî wekî me dengê Xwedayê Jîndar ji nav êgir bihîst û sax ma?


Tembîhê li dewlemendên vê dinyayê bike, ku bilind nefirin û hêviya xwe bi dewlemendiya bê ewlehî ve girênedin, lê bila hêviya xwe bi Xwedê ve girêdin, ku her tiştî bi zêdehî dide me, ku em pê şa bibin.


Jiyana herheyî jî ev e: Ku ew te, tu Xwedayê bi tenê rast û Îsa Mesîhê ku te şandiye nas bikim.


Lê Îsa tu tişt negot. Serokkahîn ji wî re got: «Ez te bi navê wî Xwedayê jîndar didim sondê, eger tu Kurê Xwedê Mesîh bî, ji me re bêje.»


Şimûn-Petrûs bersîv da û got: «Tu Mesîh î, Kurê wî Xwedayê jîndar î.»


Bi dîtina te çiya hejiyan, Lehî rabûn û her tişt dan ber xwe. Kûrahiya deryayê kir xuşîn, Pêl bilind bûn.


Dengê Xudan li pêş artêşa wî bilind dibe, Artêşa wî pir zêde ye Û kesê gotina wî pêk bîne hêzdar e. Çimkî roja Xudan mezin û gelek tirsdar e, Kî dikare li ber xwe bide?


Serwerî, berzî û padîşahî hat dayîn wî ku hemû gel, milet û ziman jê re xulamî bike. Serweriya wî serweriyeke herheyî ye û padîşahiya wî wê tu caran hilneweşe.”


Fermana min e, bila hemû mirovên di padîşahiya min de dijîn ji Xwedayê Daniyêl bitirsin û bilerizin. “Xwedayê Jîndar ew e, Wê her û her hebe. Wê padîşahiya wî hilneweşe, Serweriya wî her û her e.


“Piştî ku ew dem temam bû, ez Nebûxadnessar, min çavê xwe ber bi ezman ve rakir û hişê min hat serê min. Min pesnê Yê Herî Berz da. Min Yê ku her û her Jîndar bi rûmet û berz kir. “Serweriya wî, serweriya herheyî ye, Padîşahiya wî nifş bi nifş didome.


“Nîşanên wî çiqas mezin in! Karên wî yên nedîtî berz in. Padîşahiya wî herheyî ye, Serweriya wî nifş bi nifş didome.


Lê êdî hûnê behsa peyama Xudan nekin, çimkî wê gotina her kesî bibe peyama wî. Hûn gotinên Xwedayê me yê ku Xwedayê Jîndar û Xudanê Karîndar e, diguherin.


Ya Xudan, guh bide û bibihîze. Ya Xudan çavên xwe veke û binêre. Hemû gotinên Sanhêrîv şandin bibihîze ku bi wan gotinan tinazan bi Xwedayê Jîndar dikirin.


Belkî Xwedayê te Xudan, gotinên fermandarê ku xweyê wî Padîşahê Aşûrê ew şandî û pê Xwedayê Jîndar tinazên xwe kirin, bibihîze û ji ber van gotinan wî ceza bike. Divê tu ji kesên me yên mayî re dua bikî.’”


Reb ku da ferman, Ordiyeke jinan mizgînî da:


Îbrahîm li Beêr-Şevayê dargezek çand û li wê derê navê Xudan, Xwedayê Herheyî hilda.


Bi vî awayî bila hemû gelên dinyayê bizanibin Xudan, Xwedê ye û ji xeynî wî yekî din tuneye.


Xudan li ser tofanê li textê xwe rûnişt, Ewê her û her padîşah bimîne.


Erd hejiya, Asîman li pêş Xwedê dilop kir, Li pêş Xwedê, li pêş Xwedayê Îsraêlê, Sîna jî lerizî.


Hê beriya ku çiya çêbin, Hê beriya ku tu erdê û dinyayê biafirînî, Ji bêdestpêkî heta bêdawîtiyê, tu Xwedê yî.


Milet li ba wî wekî dilopeke ji satilê ne, Wekî toza tenik a mêzînê ne. Ew giravan wekî toza hûrik radike.


Her kesê ku li welêt bereket bixwaze, Wê ji Xwedayê dilsoz bixwaze. Her kesê ku li welêt sond bixwe, Wê li ser Xwedayê dilsoz sond bixwe. Çimkî tengasiyên berê hatin jibîrkirin Û bi tevahî ji ber çavê min hatin veşartin.


Heke tu bi dilsozî, edalet û rastiyê Bi navê Xudanê Jîndar sond bixwî, Wê gavê wê milet xwe bi Xudan bereket bikin Û pê pesnê xwe bidin.”


Min li çiyayan nihêrî, dilerizîn, Hemû gir dihejiyan.


Bi dengê ‘Babîl hat standin’ wê dinya biheje, Wê hewara wê di nav miletan de bê bihîstin.”


Welat dilerize û êş dikişîne, Çimkî wê armanca Xudan a li dijî Babîlê pêk bê Ku welatê Babîlê bike wêraneyek. Wê bêkes bimîne.


Wî berdewam kir û got: “Hûnê bi vê yekê bizanibin ku Xwedayê Jîndar di nav we de ye û wê bi rastî ji pêş we Kenanî, Hîtîtî, Hîwî, Perîzzî, Gîrgaşî, Amorî û Yevûsiyan biqewitîne:


Ya Xudan, mezinahî, hêzdarî, rûmet, Serketin û heşmet, yên te ne! Çimkî her tiştên li erdê û li ezmanan ên te ne. Ya Xudan, Padîşahî ya te ye. Tu jî serwerê di ser her tiştî re yî.


Bi edalet dinyayê ew digerîne, Bi rastî hukmê xwe li ser miletan datîne.


Belê Xwedê, ji demên berê ve padîşahê min e, Li rûyê erdê rizgarî bi wî ye.


Da ku tu xelas kî hemû bindestên dinê, Ey Xwedê, gava ku te dest pê kir bi dadbarkirinê,


Bizanibin ku Xudan Xwedê ye. Wî em afirand, em yên wî ne, Em gelê wî, miyên mêrga wî ne.


Ma tu pê nizanî? Ma te nebihîstiye? Xwedayê herheyî, Xudan e! Wî binê dinyayê afirand! Ew ne diweste, ne jî qels dibe Û fêmdariya wî qet nayê zanîn.


Ew rizgar û azad dike, Li erdê û li ezmanan, Nîşan û karên nedîtî dike. Yê ku Daniyêl ji penca şêran rizgar kir ew e.”


Li ber wî çiya dihejin û gir dihelin, Li pêşberî wî, ji cihê xwe rûyê erdê dilebitin, Dinya û hemû şêniyên wê jî.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite