Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Waiz 4:1 - Kurmanji Încîl

1 Îcar ez zivirîm û min li hemû zilm û zordariyên li ser rûyê erdê tên kirin nihêrî. Min hêsirên bindestan dîtin, Kesê ku dilê wan aş bike tuneye. Hêz li aliyê zordaran e, Kesê ku li ber dilê wan dide tuneye.

Gade chapit la Kopi




Waiz 4:1
51 Referans Kwoze  

Min li ser rûyê erdê ev jî dît: Di şûna heq de xerabî heye, Di cihê rastiyê de xerabî heye.


Heke tu dibînî li welatekî zordestî li feqîran tê kirin, heqî û edalet tê binpêkirin, tu li vê yekê şaş nemîne. Çimkî di ser yê bilind de bilindtir heye û di ser wan de jî hê bilindtir hene.


Rezê Xudanê Karîndar Mala Îsraêl e, Şaxê ew pê dilşa ye, Gelê wî Cihûda ye. Heqî bû hêviya wî, Lê wî dît qetilxwînî. Edalet bû hêviya wî, Lê tenê ma hewarî.


Va ye, heqê wan karkerên ku zeviyên we dirûtine û we bi hîle ji wan standiye, diqîre. Hawar hawara paleyan gihîştiye guhê Xudanê Ordiyan.


Lê ev hemû çêbûn, da ku nivîsarên pêxemberan bên cih.» Hingê hemû şagirtan ew hişt û reviyan.


“Ji bo dîwanê ezê nêzîkî we bibim. Ezê li dijî sêrbazan, zinakaran, sondxwarên derewîn, li dijî kesên ku zordariyê li karker, jinebî û sêwiyan dikin, kesên neheqiyê li dijî xerîban dikin û li dijî kesên ji min natirsin, yekser bibim şahid” Xudanê Karîndar dibêje.


Qirêjiya wê bi dawa wê ve ye, Li ser dawiya xwe nefikirî. Ketina wê şaş û metel hişt Û tu teselîkarê wê tunebû. Dibêje: “Ya Xudan! Tengasiya min bibîne, Çimkî dijminê min bi ser ket!”


Bi şev dinale û digirî, Dêmên wê tije hêsir in. Ji hemû yarên wê, Teselîkarek jî nema. Hemû hevalên wê pê re bêbextî kir, Ew bûn dijmin.


Ezê wê bidim destê zordarên te. Kesên ji te re got: ‘Xwar bibe, emê pê li te bikin û derbas bin’ Û te pişta xwe kir wekî axê, Kir wekî rê ku ew derbas bibin.”


Ez ji zinarê xwe, ji Xwedayê xwe re dibêjim: «Te çima ez jibîr kirim? Çima ezê di bin zora dijmin de, Şîndar bigerim?»


Ji bo ku her roj ji min re gotin «Xwedayê te li ku ye?» Bi şev û bi roj hêstirên çavê min, bûn xwarina min.


Ji ber bindestiya mexdûran, Ji nalîna feqîran, Xudan dibêje: «Niha ezê rabim, Aştiya ku wan bêrî kiriye ava kim.»


“Mirov di bin zordariya zêde de dikin hewar, Gava di bin zendê hêzdaran de gazî alîkariyê dikin.


Lingên wan ber bi xerabiyê ve dibezin, Ber bi rijandina xwîna bêsûcan ve dilezînin. Fikrên wan, fikrên xerabiyê ne, Şikestin û hilweşandin li ser riya wan e.


Hûnê dîsa ferqa di navbera kesên rast û xerab de fêm bikin. Hûnê hay ji wan kesan hebin ku xulamiya Xwedê dikin an na.”


Hûn tiştekî din jî dikin: Hûn gorîgeha Xudan bi hêsiran, bi girîn û nalînan tije dikin. Çimkî êdî Xudan diyariyên we nabîne. Ew ji tiştên destê we ne razî ye.


Qezenca neheq, zilamê şehreza bêaqil dike Û bertîl dil xera dike.


Feqîrê ku zorê li belengazan dike, Wekî taviya baranê ye ku nên nahêle.


Li aliyê min ê rastê binêre û bibîne, Tu kes min nahesibîne, Dera ku ez xwe bispêrimê nema, Tu kes bala xwe nade min.


Te nanê hêsirên çavan bi wan da xwarin, Bi elba mezin hêsirên çavan bi wan da vexwarin.


Ez bi keder im, riswatiyê dilê min şikand, Ez li benda dilovanekî mam, belê derneket, Li xemrevînekî geriyam, min rayî nekir.


Heke hûn di cihê min de bûna, Min jî dikaribû wekî we bigota. Min dikaribû gotinên xweş li dijî we rêz bikira Û bi tinazan ji we re serê xwe bihejanda.


De bala xwe bidin min, bila neheqî çênebe, Dîsa bifikirin, rastbûna min di xeterê de ye.


Gelê Îsraêl li Xudan kir hewar. Çimkî neh sed erebeyên wî yên hesin hebûn û wî bîst salan zordariya dijwar li gelê Îsraêl kir.


tê ji dijminên ku Xudan bi ser te şandin re, bi tîbûnê, birçîbûnê, tazîbûnê û bi nebûna her tiştî xulamiyê bikî. Heta ew te helak bike, wê nîrê hesin li ser stûyê te be.


Wê miletekî ji bo te nenas berê axa te û hemû keda te bixwe. Wê herdem zor li te bê kirin û tê bêyî şikandin.


Li ser vê yekê Firewn ferman da tevahiya gelê xwe û got: “Her zarokê kur ê Îsraêlî gava çêbû bavêjin Çemê Nîlê lê keçikan sax bihêlin.”


“Gava hûn ji jinên Îbranî re pîriktiyê bikin û jina li ser textê zarokanînê bibînin wisa bikin: Heke kur be bikujin, lê keç be dest nedinê.”


Heke birayên kesê feqîr jê nefretê bikin, Helbet wê dostên wî jî jê dûr bikevin. Çiqas jî li pey wan lava dike, Lê belê ew çûne.


Min ev hemû dîtin û min serê xwe li ser hemû tiştên ku li ser rûyê erdê çêdibin êşand. Çima wê hêza mirov hebe ku yên din biêşîne?


Wê tu kes ji bo dilşikestiyan nên qet neke û şîniyan teselî neke. Wê tu kes kasa teseliyê nede kesê ku dê û bavê wî miriye.


Ez li ser van tiştan digirîm, Hêsir ji çavên min dibarin. Çimkî teselîkar ji min dûr e Ku can bide canê min. Kurên min wêran bûn, Çimkî dijmin bi ser ket.”


Dinya ketiye destê xeraban, Ew çavê dadgeran dinixême. Gelo ne ew be, kî ye?


Di şûna xwarinê de, wan jehr da min, Di tîbûnê de, wan sihik bi min dan vexwarin.


Ez li te dikim hawar, ya Xudan: Min got, «Stargeha min, Li diyarê jîndaran, para min tu yî.»


Gava rast zêde bin, gel şa dibe, Lê gava xerab dibin serwer, gel dike axîn.


Siyon destên xwe vedike, Lê tu teselîkarê wê tuneye. Xudan li dijî Aqûb emir kir Ku kesên derdorê jê re bibin neyar. Orşelîm di nav wan de bû kirêtiyek.


Bi qesrên Aşdodê û welatê Misrê bidin bihîstin! Bêjin: “Li herêma çiyayî ya Sameryayê bicivin! Xirecira mezin a li nav bajêr Û zordariya tê de bibînin!”


Gotina Xudan ev e: “Ew nizanin heqiyê bikin, Zordarî û zordestî li bircên xwe didin hev.”


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite