Waiz 1:2 - Kurmanji Încîl

² Waiz dibêje: “Çiqas pûç û vala ye. Her tişt pûç e.”

Waiz 1:2 Referans Kwoze

Zebûr 144:4

Mirov wek hilmekê ye, Rojên wî, wek wê siyê ne ku diçin.

Romayî 8:20

Ji ber ku afirandin ne bi daxwaza xwe, lê belê ji ber wî yê ku ew bindest kiriye, li ber pûçîtiyê hatiye bindestkirin. Lê belê hêvî heye

Waiz 5:10

Kesê ku ji pere hez dike, ji pere têr nabe, Yê ku ji serwetê hez dike, qîma xwe bi qezenca xwe nayîne. Ev jî pûç e.

Waiz 12:8

Şehreza dibêje: “Çiqas pûç û vala ye. Her tişt pûç e.”

Waiz 2:26

Çimkî Xwedê şehrezayî, zanabûn û şabûnê dide zilamê ku jê razî ye. Îcar Xwedê, karê civandin û danîna ser hev dide yê gunehkar, ji bo ku piştre bide kesê qenc. Ev jî, ji bo mirov pûç û wek ketina pey bayê ye.

Waiz 2:19

Kî dizane ka wê şehreza yan bêaqil be? Dîsa jî wê li ser her tiştî rûne ku min li dinyayê bi ked û şehrezayî dest xist. Ev jî pûç e.

Waiz 2:11

Çaxê min li hemû karên destên xwe Û keda di ber de dayî nêrî, Min dît ku va ye her tişt pûç e û wek ketina pey bayê ye. Li ser rûyê erdê tu qezenc tunebû.

Waiz 2:23

Hemû rojên wî, karên wî derd û keder in. Bi şev jî dilê wî rihetiyê nabîne. Ev jî pûç e.

Waiz 2:17

Îcar min ji jiyanê nefret kir, Çimkî ya ku li ser rûyê erdê dihat kirin, Ji min re giran hat. Her tişt pûç e, Wek ketina pey bayê ye.

Waiz 11:8

Mirovek salên dirêj bijî, Bila di hemûyan de şa be, Lê bila rojên xwe yê tarî bi bîr bîne, Çimkî wê gelek bin. Her tiştê ku tê pûç e.

Waiz 6:11

Gotin çiqas zêde dibe, Mane ewqas kêm dibe. Ma feyde vê ji kê re çêdibe?

Waiz 4:8

Zilamek tenê hebû, kesek din li ba wî nebû. Kurê wî û birayê wî jî tunebû, Dîsa jî bi şev û bi roj dixebitî Û çavên wî têr nedibûn. Ma gelo wî ji xwe re nedigot: “Ez ji bo kê bixebitim Û canê xwe ji şahiyê bêpar bihêlim?” Ev jî pûç û tiştekî xerab e.

Waiz 4:4

Min dît ku di bingeha her ked û serketinê de hesûdî heye. Ev jî pûç e û wek ketina pey bayê ye.

Waiz 3:19

Çimkî ya ku tê serê mirovan, tê serê heywanan jî. Tiştê ku tê serê wan yek e. Mirov çawa dimirin, heywan jî wisa dimirin. Hilma herduyan eynî ye. Mirov ne di ser heywanan re ye, çimkî her tişt pûç e.

Waiz 2:21

Çimkî mirov hene ya ku bi ked, zanîn, şehrezayî û jêhatîbûna xwe bi dest dixin, ji kesekî ku keda xwe di ber re nedaye re dihêlin. Ev jî pûç û xerabiyeke mezin e.

Waiz 11:10

Loma kederê ji dilê xwe bavêje Û xerabiyê ji bedena xwe dûr bigire, Çimkî xortanî û mêrxasî pûç e.

Waiz 4:16

Her kes li pey wî ket lê piştî demekê ji padîşahiya wî jî razî neman. Bi rastî ev jî pûç e û wek ketina pey bayê ye.

Waiz 2:15

Û min di dilê xwe de got: “Ya ku tê serê kesê bêaqil, wê bê serê min jî. Îcar çima ez evqas şehreza bûme?” Loma min di dilê xwe de got: “Ev jî pûç e.”

Eyûb 11:12

Kengê ji kera çolê mirov bizê, Wî çaxî wê mirov jî serwext be.

Zebûr 89:47

Jiyê min çiqas kurt e, bibîr bîne. Te ji bo çi tiştên vala, mirov afirandine!

Waiz 2:8

Min ji bo xwe zêr û zîv, ji xezîneyên padîşah û herêmên bindestkirî civandin. Stranbêjên min ên jin û mêr û gelek jinên min ên ku mirov jê zewqê distîne hebûn.