“Bila padîşah bizanibe ku em çûn Herêma Cihûdayê, Mala Xwedayê Mezin. Ew ji kevirên mezin dihat avakirin. Kêran xistine dîwarên wê. Ev karê bi dil û can dihat kirin û di destê wan de baş pêşve diçû.
Nebûzaradanê fermandarê parêzvanan kesên di bajêr de sax mane û leşkerên firar ên derbasî aliyê Padîşahê Babîlê bûne sirgûn kirin. Wî tevahiya gelê mayî ajot.
Ji min re got: “Rewşa kesên li vê herêmê ku ji sirgûnê sax mane, pir xerab e û di nava riswatiyê de ne. Sûrên Orşelîmê hatine hilweşandin û dergehên wê jî hatine şewitandin.”