Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Mîxa 7:18 - Kurmanji Încîl

18 Ma îlahekî wekî te heye ku sûcan dibexişîne Û serhildanên saxmayiyên gelê xwe efû dike?! Ji ber ku tu bi dilovaniyê şa dibî, Tu heta hetayê bi hêrs namînî.

Gade chapit la Kopi




Mîxa 7:18
80 Referans Kwoze  

Yê ku ji bo xwe Gunehên te xîş kir ez im, Ezê gunehên te bi bîr neyînim.


Min neheqiyên te wekî ewran Û gunehên te wekî mijê paqij kirin. Li min vegere, çimkî min tu rizgar kirî.


Gotina Xudan ev e: “Di wan rojan û di wê demê de Wê li sûcê gelê Îsraêl bigerin, lê wê tunebe. Wê li gunehên gelê Cihûda bigerin, lê wê nebînin. Çimkî ezê wan kesan bibexişînim ku min sax hiştine.


Ezê bi qencîkirina bi wan re şa bibim û wan bi dilsozî hemû dilê xwe û hemû canê xwe li vî welatî daçikînim.’


Here, bi van gotinan gazî bakur bike û bibêje: “‘Ya Îsraêla çivanok vegere!’ Ev e gotina Xudan. “‘Êdî ezê bi hêrs li we nenêrim, Çimkî ez dilovan im’ Ev e gotina Xudan. “‘Ez nikarim hêrsa xwe her û her bidomînim.


Ma di nav îlahan de, Yekî wekî te heye ya Xudan? Di pîroziyê de rewnaq, Bi heybeta xwe hêjayî pesindanê. Ma kes heye wekî te kerametan dike?


Ya Xudan, Xwedayê ordiyan, Ma kî bi qasî te hêzdar e ya Xudan? Dilsoziya te, te dipêçe.


Herçî tu yî, ya Reb, Tu dilovan û keremdar î, Kerem û rastiya te pirr e, tu sebirdar î.


Guneh zora min dibin, Herçî serhildanên me ne, tu wan dibexşînî.


Ma li ezman, kî ji Xudan re heval tê nîşandan? Di nav yên ezmanî de, kî heye wekî Xudan?


û ji Orşelîmê bigire heta hemû miletên dinyayê, bi navê wî tobe û efûbûna gunehan, wê ji wan re bê danbihîstin.


Ezê kesên ketî bidim jiyandin Û kesên sirgûnbûyî bikim miletekî hêzdar. Ezê li Çiyayê Siyonê, Ji niha û heta hetayê bibim Padîşahê wan.”


“Ya ziriyeta Aqûb! Helbet ezê we bidim hev, Ezê esse saxmayiyên gelê Îsraêl berhev bikim. Ezê we wekî pezê di hevşî de, Wekî keriyê di mêrgê de bînim ba hev. Wê welatê we bi mirovan tije bibe.”


Wî got: “Ya Xwedayê Îsraêl Xudan, ne li jor li ezmanan ne jî li jêr li erdê Xwedayê wekî te heye. Tu bi dilsozî bi peymanê ve girêdayî dimînî ku te bi xulamên xwe yên bi tevahiya dilê xwe bi te re dimeşin re çêkir.


“Yeşûrûno, yê wekî Xwedê tuneye! Tenê ew li ezmanan û li ewran siwar bûye Ku alîkariya te bike.


Çimkî dîwan, ji bo wî yê ku rehm nekiriye bê rehm e, lê rehm li hember dîwanê bi ser dikeve.


Xwedayê te Xudan Rizgarkarekî hêzdar e Û di nav te de ye! Wê ji bo te şa û kêfxweş bibe. Wê bi hezkirina xwe te nû bike, Ji bo te wê bi stranan dilgeş bibe.


Ya Xwedê! Bi gopalê xwe Ji gel û keriyê xwe re şivantiyê bike Ku li daristanê û li welatê berdar tenê dimîne. Wekî dema berê, bila niha jî li Başan û Gîladê biçêrin.


Wî ji Xudan re dua kir û got: “Ax, ya Xudan, hê gava ez li welatê xwe bûm, ma min ev negot? Ji ber vê yekê ez yekser reviyam Tarşîşê. Min dizanibû tu Xwedayekî keremdar û dilrehm î, tu zû hêrs nabî, dilovaniya te zêde ye û tu dev ji cezakirinê berdidî.


Îcar wê her kesê ku gazî navê Xudan bike rizgar bibe. Çawa ku Xudan got, Di nav kesên Çiyayê Siyonê û Orşelîmê de, Wê filitî hebin Û di nav kesên sax mane de, Wê kesên ku Xudan gazî wan bike hebin.


Çimkî ez her û her nabim dozdar Û ez hergav hêrs nabim. Yan na kesên min can û ruhên wan afirandine, Wê xwe li ber min ranegirin.


Çimkî ya Reb, tu qenc û bexişkar î, Ji hemû yên ku bang dikin te re keremdar î.


Tevî ku em li dijî te rabûn, tu, Xwedayê me Reb, dilrehm û bexişkar î.


Ma tê her û her kîndar bî Û wê hêrsbûna te her û her bajo?’ Tu bi rastî ji min re wiha dibêjî, Lê heta ku ji destê te hat, te xerabî kir.”


Ezê bi Orşelîmê dilgeş bim, Ezê bi gelê xwe şa bim. Wê êdî ne dengê girî, ne jî dengê hewarê li wir neyê bihîstin.


Bila kesê xerab dev ji riya xwe, Bila kesê neheq dev ji fikrên xwe berde. Bila ew li Xudan vegerin Ku ew li wan were rehmê. Bila ew li Xwedayê me vegerin, Çimkî wê bi zêdebarî bibexişîne.


Xudan dibêje: “Niha werin em li doza xwe binêrin. Gunehên we bi xwînê sor jî bûbin, Wê wekî berfê spî bibin. Bûbin wekî qirmizê sor jî, Wê wekî hiriyê spî bibin.


Belê tu bexişkar î, Da ku ji te bê tirsîn.


Ey Xwedê, rastdariya te digîhije ezman, Tu ku, te karên mezin kir, Ma kî dimîne te, ey Xwedê?


Wan nexwest guhdariyê bikin. Wan karên nedîtî ku te di nav wan de kiribûn, ji bîr kirin. Wan serhişkî kir û serekek ji xwe re peyda kir ku vegerin Misrê û koletiya xwe. Lê tu Xwedayê bexişkar, keremdar û dilrehm î. Tu zû hêrs nabî û dilovaniya te zêde ye. Te ew bernedan.


Wî got: “Ya Reb, heke dilê te bi min xweş be, ez hêvî dikim, kerem bike bi me re were. Çimkî ev miletekî serhişk e. Neheqî û gunehên me bibexişîne û me bike mîrasa xwe.”


Lê bersîva ku Xwedê dide wî, çi ye? «Min heft hezar mirovên ku li ber Baal neçûne ser çokan, ji xwe re veqetandine.»


Lê diviya em şa bibûna û me şahî bikira, çimkî ev birayê te mirî bû û rabûye, ew windabûyî bû û hatiye dîtin.›»


Loma heta jina bizaro wî bîne dinyayê, Wê Xudan wan bide dest. Paşê wê merivên wî yên din vegerin nav gelê Îsraêl.


Wî ji min re got: “Amos, tu çi dibînî?” Min got: “Selikeke fêkiyê havînê.” Xudan got: “Dawiya gelê min Îsraêl hat. Ezê êdî wan nebexişînim.


Xudan ji min re got: “Tu çi dibînî Amos?” Min got: “Şaqulekê dibînim.” Reb jî got: “Va ye, ezê şaqulekê deynim nav gelê xwe Îsraêl Û ezê êdî wan nebexişînim.”


Wê tu kes êdî hînî bira û cîranê xwe neke û nebêje: ‘Xwedayê xwe nas bike!’ Çimkî ji biçûkan heta mezinan, Wê hemû min nas bikin.” Ev e gotina Xudan. “Çimkî ezê neheqiyên wan bibexişînim Û êdî ezê gunehên wan bi bîr neyînim.”


Tu bi riyên dirêj westiyayî, Lê te negot: “Pûç e.” Te hêza xwe teze kir, Loma tu qels nebûyî.


Yê Pîroz dibêje: “Hûn min dişibînin kê Ku ew hempayê min be?”


Hûn Xwedê dişibînin kê? Hûn wî dişibînin çi?


Bav, çawa ber zarokên xwe dikeve, Xudan jî ewqas, ber yên ku jê ditirsin dikeve.


Bi hemû dilê xwe weha bêjim: «Ma kesî wek te heye ya Xudan, Te xelas kir bindest ji destê zordaran, Bindest û hejar ji şêlînkaran?»


Ew li ser ziriyeta Aqûb felaketekê nabîne, Neheqiyek jî bi ser gelê Îsraêl ve nayê. Xwedayê wan Xudan bi wan re ye, Ew Padîşahê di nav wan de ye.


Li ser vê yekê Eved-Melek ji qesrê derket, çû ba padîşah û got:


Çawa ku xortek bi keçekê re dizewice, Wê kurên te jî wisa bi te re bizewicin. Çawa ku zava bi bûkê şa dibe, Wê Xwedayê te jî wisa bi te şa be.


Heke tu ya rast bikî, ma ezê te qebûl nekim? Lê heke tu ya rast nekî, guneh li ber deriyê te, di kozikê de li benda te ye. Lê divê tu bi ser guneh bikevî.”


Wê tu şêniyê li wir nebêje: “Ez nexweş im.” Wê gelê li wir rûdine Ji neheqiya xwe bê bexişandin.


Ya Xudan, zêde hêrs nebe, Neheqiyê her û her bi bîr neyîne. Em lava dikin li me binêre, Em hemû gelê te ne.


Bila kesê pesnê xwe dide Bi vê yekê pesnê xwe bide: Ew min nas bike û fêm dike ku ez Xudan im Û ez heqî, edalet û dilovaniyê li dinyayê pêk tînim, Çimkî ez bi vê razî dibim.” Ev e gotina Xudan.


“Ma kurê min ê delal ne Efrayîm e? Ma kurê min ê şîrîn ne ew e? Tevî ku li dijî wî dibêjim, Ez wî ji bîra xwe dernaxim. Loma dilê min lê tê rehmê, Ezê esse li ber wî bikevim.” Ev e gotina Xudan.


Ezê wan ji hemû sûcê gunehan paqij bikim ku wan li dijî min kirine. Sûcê hemû guneh û serhildanê bibexişînim ku wan li dijî min kirine.


Bi duayên xwe li Xudan vegerin. Jê re bêjin: “Hemû sûcên me bibexişîne. Tiştên baş qebûl bike, Em jî pêşkêşiyên lêvên xwe bidin.


Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Edomiyan, Ezê cezayê wan ranekim. Bi şûr ketin pey birayên xwe û li ber neketin. Hêrsa wan hergav dirinde bû Û xezeb tu car ji dest bernedan.


Wan îlahên xerîb ji nav xwe avêtin û xulamiya Xudan kir. Dilê Xudan jî bar nebû ku gelê Îsraêl derdan zêdetir bikişîne.


Xwezi bî wî mirovî, ji bo ku li hewşa te rûnê, Te ew bijart û nêzikî xwe kir! Em bi qenciya mala te, Perestgeha te ya pîroz têr dibin.


Va ye, ev dilnexweşiya min a zêde Ji bo aştiya min bû. Te ji canê xwe hez dikir Û te ez ji çala rizîbûnê xilas kirim. Çimkî te hemû gunehên min avêt pişt guhê xwe.


Ezê ji gelê Îsraêl re bibim wekî xunav. Wê wekî sosinan kulîlk veke, Mîna sedra Lubnanê kok vede.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite