Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Metta 22:16 - Kurmanji Încîl

16 Wan şagirtên xwe û alîgirên Hêrodês şandin ba wî û gotin: «Mamoste, em dizanin ku tu mirovekî rast î û tu riya Xwedê bi rastî hîn dikî. Tu cihêtiyê naxî nav mirovan, çimkî tu li rûyê mirovan nanêrî.

Gade chapit la Kopi

Peymana Nû (Încîl)

16 Wana şagirtêd xwe tʼevî piştgirêd Hêrodes şandine cem Wî û gotinê: «Dersdar! Em zanin ku Tu yekî rʼast î û rʼîya Xwedê rʼast hîn dikî. Minetê ji kesî nagirî, çimkî nav merivada firqîyê danaynî.

Gade chapit la Kopi

Пәймана Ну (Инщил)

16 Ԝана шагьртед хԝә тʼәви пьштгьред Һеродәс шандьнә щәм Ԝи у готьне: «Дәрсдар! Әм заньн кӧ Тӧ йәки рʼаст и у рʼийа Хԝәде рʼаст һин дьки. Мьнәте жь кәси нагьри, чьмки нав мәрьвада фьрԛийе данайни.

Gade chapit la Kopi

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

16 اَوان شاگِردِت خو گَل جَماعَتا گو طایه هیرودیس پاشا بون رِگِرِنَ لاره وی و گُتن: «ماموستا، اَم دِزانِن تِ مِرُوَگه راستی و رِیا خدا دوز فِرَ خلقه دِگَی و بُ تَ مُهِم نینَ گو که چه فِکِر دِگَت، چون گو تِ نابَرخودَیی ظاهِرا انسانا.

Gade chapit la Kopi




Metta 22:16
36 Referans Kwoze  

Fêrisî derketin derve û di cih de bi alîgirên Hêrodês re şêwirîn, ka ewê çawa Îsa bidin kuştin.


Wan ji wî pirsî û gotin: «Mamoste, em dizanin ku tu rast dibêjî û hîn dikî. Tu cihêtiyê naxî nav mirovan, lê belê tu riya Xwedê rast hîn dikî.


Ew hatin û jê re gotin: «Mamoste! Em dizanin ku tu mirovekî rast î. Tu cihêtiyê naxî nav mirovan, çimkî tu li rûyê mirovan nanêrî, lê tu riya Xwedê rast hîn dikî. Ma dibe ku em bacê bidin Qeyser an na? Ma em bidin, an em nedin?»


Îsa tembîh li wan kir û got: «Hay ji xwe hebin, xwe ji hevîrtirşkê Fêrisiyan û ji hevîrtirşkê Hêrodês biparêzin.»


Em dizanin ku Kurê Xwedê hatiye û ji bo ku em Yê Rast nas bikin, fêmdarî daye me. Û em bi Yê Rast re, bi Kurê wî Îsa Mesîh re ne. Xwedayê rast û jiyana herheyî ev e.


Pîlatos jî jê re got: «Nexwe tu padîşah î?» Îsa bersîv da û got: «Tu ji bo min dibêjî ku ez padîşah im. Ez ji bo vê yekê ji dayik bûme û ji bo vê yekê hatime dinyayê, da ku ez ji rastiyê re şahidiyê bikim. Her kesê ku ji aliyê rastiyê be, guhê xwe dide dengê min.»


Îsa ji wî re got: «Rê, rastî û jiyan ez im. Heta ku ne bi destê min be, tu kes nayê ba Bav.


Yê ku ji ber xwe dipeyive, li rûmeta xwe digere; lê yê ku li rûmeta yê ku ew şandiye digere, ew rast e û li ba wî xapandin tune.


Lê şehrezayiya ku ji jor e, berî her tiştî paqij e; piştre aştîhez, berbiwêr û nerm e. Bi rehmê û berê qenc tije ye, alînegir û ne durû ye.


Lê belê çawa ku em ji aliyê Xwedê ve hatin erêkirin ku ew Mizgîniyê bispêre me, em wisa dipeyivin. Em ne li gor dilê mirovan, lê li gor daxwaza wî Xwedayê ku dilê me diceribîne dipeyivin.


Lê yên ku giregir tên dîtin – demekê çi bûn, ji bo min ferq nake. Xwedê li şexsê mirovan nanêre – ez dibêjim yên giregir, tiştekî zêde hînî min nekirin.


Ma niha ez lê digerim ku li mirovan an li Xwedê xweş bêm? An ez dixebitim ku mirovan dilxweş bikim? Eger min hê bixwesta ku ez mirovan dilxweş bikim, ez nedibûm xulamê Mesîh.


Êdî em ji niha û pê ve li gor fikra mirovan tu kesî nas nakin. Eger me Mesîh li gor fikra mirovan nas kiribe jî, êdî em niha wisa nas nakin.


Me tiştên veşartî yên bi şerm red kirin. Em bi qurnaziyê rêve naçin û em peyva Xwedê naguherin. Lê belê, em rastiyê diyar dikin û li ber Xwedê xwe ji wijdana her mirovî re tewsiye dikin.


Çimkî em wek gelekan peyva Xwedê nakin destgehê bazirganiyê. Lê belê em wek mirovên ku ji aliyê Xwedê ve hatine şandin, di yekîtiya Mesîh de li ber Xwedê bi dilekî paqij dipeyivin.


Îsa jê re got: «Şimûn, ez dixwazim tiştekî ji te re bêjim.» Wî got: «De bêje, mamoste.»


Gava Îsa bi riya xwe ve diçû, yek bezî ba wî, li ber wî çû ser çokan û jê pirsî: «Mamosteyê qenc, ez çi bikim, da ku ez bibim wêrisê jiyana herheyî?»


Cihûda sererast hat ba Îsa û got: «Silav li te, mamoste!» û ew ramûsa.


Wî li wan vegerand û got: «Herin bajêr, ba filan mirovî û jê re bêjin: ‹Mamoste dibêje: Wextê min nêzîk bûye. Ezê Cejna Derbasbûnê bi şagirtên xwe re li mala te pîroz bikim.›»


Eynî tişt hat serê yê dido û yê sisiyan jî, heta bi yê heftan, hemû mirin.


û jê pirsîn: «Mamoste, Mûsa got: ‹Eger yekî ku zarokên wî nebin bimire, divê birayê wî jina wî bîne û dûndanê ji birayê xwe re rake.›


“Loma jî min li ber tevahiya gel hûn kêm û nizim kirin. Çimkî we neda ser riya min. We di hînkirinê de ferq û meylî kir.”


Hînkirina rastiyê di devê wî de bû. Li ser lêvên wî neheqî nehat dîtin. Bi min re bi aştî û dirustiyê meşiya. Wî gelek kes ji riya neheqiyê vegerandin.


Mirovê şelafiya cîranê xwe dike, Torê davêje ber lingên wî.


Ji devê wî hingiv dibare, Belê dilê wî tije şer e. Gotinên wî ji rûn nermtir, Belê ji şûr tûjtir in.


Herkes ji cîranê xwe re derew dibêje, Bi xweşekî, bi durûtî dibêje.


Çimkî rastî ji devê wan dernakeve, Tije xerabî ye dilê wan, Gora vekirî ye gewriya wan, Tenê xwe xweşkirin e ya wan.


Mîxaya sond xwar û got: “Bi navê Xudanê Jîndar, Xudan ji min re çi bêje, ezê wê bibêjim.”


Wî ji bo dê û bavê xwe got: ‘Ez wan nahesibînim.’ Wî birayên xwe nas nekirin Û zarokên xwe nizanibû. Lê wî gotina te kir Û bi peymana te re girêdayî ma.


Bi armanca ku Îsa bi gotina wî bixin xefikê, wan hinek ji Fêrisî û alîgirên Hêrodês şandin ba wî.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite