13 Ew dev ji rêçikên rast berdide Ku di riyên tarî de bimeşe.
13 Yên ko ji reya rastiyê derketine û ketine xaçereyine tarî,
Lê riya xeraban wekî taristana kûr e, Ew nizanin ji ber çi diterpilin.
Ew ji nav me derketin, lê belê ew ne ji me bûn. Eger ew ji me bûna, wê bi me re bimana. Lê çûna wan diyar kir ku ew hemû ne ji me ne.
Mirovê ji riya aqilmendiyê averê dibe, Di nav koma miriyan de bêhna xwe vedide.
Çimkî Dîmas ji vê dinyayê hez kir û dev ji min berda, çû Selanîkê. Kireskîs çû Galatyayê, Tîtos jî çû Dalmetyayê.
Îsa ji wan re got: «Ronahî hê ji bo demeke kurt bi we re ye. Hê ku ronahî bi we re ye, rêve herin, da ku tarî bi ser we de negire. Yê ku di tariyê de rêve diçe, nizane diçe ku derê.
Mirovek ji aliyê Xwedê ve hatibû şandin ku navê wî Yûhenna bû.
Kesên ji riya Xudan averê dikin, Li Xudan venagerin Û pirsa wî nakin, helak bikim.
Ji ber ku hûn nizanin û fêm nakin, Û di tarîyê de digerin, Hemû bingehên erdê dihejin.
Hîle û derew li ser devê wî ye, Biaqilbûn, qencîkirin ne para wî ye.
Hemû ji rê derketin, Bi hev re bûn mirdar. Kesî qencîker tune, Tenê yek nîne.
Çimkî, bi ser ku Xwedê dizanin jî, bi Xwedêtî rûmet nedanê û ne jî jê re şikir kirin; lê belê fikirîna wan bû pûçîtî û dilê wan ê fêmkor tarî bû.
Ew riya aştiyê nizanin Û li ser rêçikên wan edalet tuneye. Wan rêçikên xwe xwar kirin, Her kesê li ser wan diçe aştiyê nizane.