12 Xerab li pey qezenca neheq e, Lê koka rastan bereketê dide.
12 Daxwaza mirovên xirab her xirabî ye; lê rayê salihan berxurdar dibe.
«Ez mêw im, hûn jî şivik in. Yê ku bi min re dimîne û ez bi wî re dimînim, ew gelek fêkî dide. Çimkî bêyî min hûn nikarin tu tiştî bikin.
Kesên ji Mala Cihûda filitîn û sax man, Wê dîsa ber bi jêr ve kok bidin, Ber bi jor ve jî fêkî bidin.
Wê di rojên bê de Aqûb kok bide, Wê Îsraêl bûtik bide, kulîlk veke Û tevahiya dinyayê bi fêkiyan dagire.
Wek şêrê di şikeftê de, Li dera xalî kozik datîne, Ji bo girtina bindest dimîne. Ku girt, tora xwe kaş dike û hiltîne.
Yên weha wek wê darê ne, ku li lêva avê hatiye danîn, Meywa xwe di demê de dide, Pelê wê naçilmise. Her karê ku dike qenc dike.
Lê niha hûn ji guneh hatine azadkirin û ji Xwedê re bûne xulam. Berê ku hûn dicivînin, pîrozî ye û dawiya wî jiyana herheyî ye.
Ne we ez hilbijartim, lê min hûn hilbijartin û kifş kirin, da ku hûn herin fêkî bidin û fêkiyê we bimîne. Hingê hûn bi navê min çi ji Bav bixwazin ewê bide we.
Dewlemend serweta xwe wekî bajarê xwe yê hêzdar dibîne, Feqîriya belengazan helakbûna wan e.
Milet ketin çala ku kolan, Lingên wan ket tora ku veşartin.
Li welêt dilsozê Xwedê tuneye, kesê dilrast nema. Her kes ji bo xwînrijandinê kemînê datîne, Bira li pêş birayê xwe dafik datîne.
Berê rastan dara jiyanê ye, Şehreza canan qezenc dike.
Canê xeraban xerabiyê dixwaze, Cîranên wan di çavê wan de keremê nabînin.