7 Ji rojên bav û kalên xwe ve we herdem xwe ji qanûnên min da alî û ew pêk neanîn. Li min vegerin, ezê jî li we vegerim.” Xudanê Karîndar dibêje. “Lê hûn dibêjin: ‘Em çawa li te vegerin?’
Çimkî çaxê ez wan bînim welatê şîr û hingiv jê diherike ku min ji bav û kalên wan re sond xwaribû û ew têr û bibereket bûn, wê berê xwe bidin îlahan û xulamiya wan bikin. Wê min kêm bibînin û peymanê xera bikin.
«Wey li we hûn Şerîetzan û Fêrisîno! Hey hûn durûno! Hûn wek gorên spîkirî ne, ku ji derve xweşik xuya dibin, lê hundirê wan tije hestiyên miriyan û hemû tiştên qirêjî ne.
“Kur bavê xwe, xulam jî xweyê xwe birûmet dike. Madem ez bav im, ka rûmeta min?! Madem ez xweyî me, ka qedrê min?!” Xudanê Karîndar dibêje. “Kahinno! Kesên ku navê min nizim dikin! Hûn dibêjin: ‘Me navê te çawa nizim kiriye?’
“Lê belê guhdariya te nekirin û li dijî te serî hildan. Şerîeta te avêtin pişt guhên xwe. Pêxemberên te yên ku ji bo ew li te vegerin, şahidiyê dikirin, kuştin. Çêrên gelek mezin jî kirin.
Wî çaxî tê ji wan re bêjî: ‘Gotina Xudan ev e: Bav û kalên we dev ji min berda û da pey îlahan. Wan xulamiya wan kir û li ber wan çok vedan. Wan ez berdam û Şerîeta min pêk neanî.