We bi gotinên xwe Xudan aciz kir. Lê hûn dibêjin: “Me çawa ew aciz kir?” We bi van gotinan aciz kir: “Her kesê xerabiyê dike di çavê Xudan de qenc e. Dilê wî bi wî kesî xweş e.” Bi ser de we ev jî got: “Ka Xwedayê edaletê?”
Ya hûn, kesên vî nifşî! Guh bidin gotina Xudan! Gelo ez ji bo gelê Îsraêl bûm çolistan? Ez bûm diyarê taristana kûr? Loma çima gelê min dibêje: ‘Em herin, Em êdî nayên ba te.’
Xudan jê re got: “Di zikê te de du milet hene, Wê ji bedena te du neteweyên cuda çêbin. Wê yek ji yê din hêzdartir be, Wê yê mezin xulamiya yê biçûk bike.”
Ev kî ye ku ji Edomê tê Û bi cilên edimî yên sorbûyî ji Bosrayê tê? Ev kî ye ku bi cilên bi heşmet, Bi mezinbûna hêza xwe dimeşe? “Ew ez im, ez rastiyê dibihîzim Û di rizgarkirinê de hêzdar im.”
Xudan wiha dibêje: “Ji bo sê-çar û zêdetir neheqiyên Edomiyan, Ezê cezayê wan ranekim. Bi şûr ketin pey birayên xwe û li ber neketin. Hêrsa wan hergav dirinde bû Û xezeb tu car ji dest bernedan.
Xwedayê te Xudan pîroz be ku ji te razî ye û tu daniye ser textê gelê Îsraêl! Ji ber ku Xudan heta hetayê ji gelê Îsraêl hez dike, wî tu kirî padîşah ku tu serweriya heq û rastiyê pêk bînî.”