Marqos 4:15 - Kurmanji Încîl

¹⁵ Yên li tenişta rê, ew cihê ku peyv lê hatiye çandin, ew in ku dibihîzin, lê di cih de Îblîs tê û peyvê ji dilê wan dertîne.

Peymana Nû (Încîl)

¹⁵ Ewêd li devê rʼê ku xeber lê tê çandinê, ew in, ku gava dibihên, pêrʼa-pêrʼa mîrêcin tê û xebera dilê wanda çandî derdixe.

Пәймана Ну (Инщил)

¹⁵ Әԝед ль дәве рʼе кӧ хәбәр ле те чандьне, әԝ ьн, кӧ гава дьбьһен, перʼа-перʼа мирещьн те у хәбәра дьле ԝанда чанди дәрдьхә.

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹⁵ هِندَ مِرُو بینا تُیه سَر رِنَ، اَو جیه گو کلاما خدا دِتَ چاندِن؛ وقته گو کلاما خدا دِبیهیسِن، شیطان جیدا تِت و کلاما گو ناو واندا هاتیَ چاندِن، دِدِزیت.

Marqos 4:15 Referans Kwoze

Petrûs I 5:8

Li ser hişê xwe bin û hişyar bin. Neyarê we Îblîs, wek şêrekî ku dihumîne digere, ka ewê kê daqurtîne.

Metta 13:19

Her kesê ku peyva li ser Padîşahiyê dibihîze û fêm nake, Yê Xerab tê û tiştê ku di dilê wî de hatiye çandin direvîne. Tovê ku ketiye tenişta rê ev e.

Korîntî II, 2:11

Da ku keysa Îblîs li me neyê, çimkî em ji gêrûfenên wî ne bêhay in.

Lûqa 8:12

Tovê ku ket tenişta rê ew in ku dibihîzin, lê Îblîs tê û wê ji dilê wan derdixe, da ku ew baweriyê neynin û xilas nebin.

Marqos 4:4

Çaxê wî tov direşand, hinek jê ket tenişta rê, teyr hatin û ew xwarin.

شُله رسولا 5:3

Petrûs pirsî û got: «Hananya, çima Îblîs dilê te tije kir ku tu li Ruhê Pîroz derewan bikî û hinekê ji perên zeviyê ji xwe re hilînî?

Îşaya 53:1

Kê baweriya xwe bi xebera me anî? Zendê Xudan ji kê re xuya bû?

Peyxam 20:10

Îcar ew Îblîsê ku ew ji rê derxistine, hat avêtin nav gola êgir û kewkurtê, cihê ku cenawir û pêxemberê derewîn tê de ne. Bi şev û roj, her û her ezab wê li wan bê kirin.

Peyxam 20:7

Çaxê hezar sal temam bibin, Îblîs wê ji zîndanê bê berdan.

Îbranî 2:1

Ji ber vê yekê divê em hê zêdetir bala xwe bidin tiştên ku me bihîstine, da ku em averê nebin.

Selanîkî II, 2:9

Hatina yê bêqanûn wê li gor xebata Îblîs be, wê bi hemû hêz û bi nîşan û kerametên derewîn be

Metta 22:5

Lê wan qet bala xwe nedayê, lêxistin û çûn. Yek çû zeviya xwe, yê din çû bazirganiya xwe.

Peyxam 12:9

Ejderê mezin yê ku jê re Îblîs û Şeytan tê gotin, ew marê kevin ê ku hemû dinya xapandiye, ew û milyaketên wî pê re hatin avêtin ser rûyê erdê.

Metta 4:10

Hingê Îsa jê re got: «Ji min dûr keve, Îblîs! Çimkî hatiye nivîsîn: ‹Biperize Xudan Xwedayê xwe û bi tenê ji wî re xizmetê bike.›»

Zekeriya 3:1

Xudan, Yêşûyê Serkahinê ku li pêş Milyaketê Xudan û Îblîsê ku ji bo sûcdariya Yêşû bike li milê wî yê rastê bû, nîşanî min da.

Destpêk 19:14

Lût derket derve û ji zavayên xwe ango dergistiyên keçên xwe re got: “Lez bikin û ji vê derê herin. Çimkî Xudan dike vî bajarî wêran bike.” Lê zavayên wî guman kirin ku ew henekan dike.

Îbranî 12:16

Nebe ku yek, zînakar an bê tirsa Xwedê be, wek Esaw ê ku mafê nixurîtiya xwe bi xwarinekê firot.

شُله رسولا 17:32

Gava vejîna miriyan bihîstin, hinekan tinazên xwe kirin; lê yên din gotin: «Emê li ser vê yekê careke din guhê xwe bidin te».

Marqos 4:14

Cotkar peyvê diçîne.

Marqos 4:16

Yên li ser erdê kevirî hatine çandin jî ew in ku gava peyvê dibihîzin, di cih de bi şahî wê qebûl dikin,