Lûqa 5:12 - Kurmanji Încîl

¹² Gava ku ew li nav bajarekî ji bajaran bû, li wir mirovek hebû ku bedena wî hemû kotî bû. Gava wî Îsa dît, xwe deverû avêt erdê, jê lava kir û got: «Ya Xudan, eger tu bixwazî, tu dikarî min paqij bikî.»

Peymana Nû (Încîl)

¹² Gava Îsa bajarekîda bû, li wir merivekî serdapêda kʼotî hebû. Çaxê ewî Îsa dît, xwe deverʼûya avît jê lava kir û got: «Xudan! Heger bixwazî, Tu dikarî min paqij kî».

Пәймана Ну (Инщил)

¹² Гава Иса бажарәкида бу, ль ԝьр мәрьвәки сәрдапеда кʼоти һәбу. Чахе әԝи Иса дит, хԝә дәвәрʼуйа авит же лава кьр у гот: «Хӧдан! Һәгәр бьхԝази, Тӧ дькари мьн паԛьж ки».

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹² رُژَگه دیتِر گو عیسی ناو یگَ وان شَهرادا بو، مِرُوَگ هات گو جذامه تواوی بَدَنا وی گِرته بو. وقته اَوی عیسی دیت، حَتا سَر عَردی خو خار گِر و بِ لاواهیا گُت: «آغایه مِن، هَگو تِ هَز گَی تِ دِگاری شفایه بِدَی مِن.»

Lûqa 5:12 Referans Kwoze

Zebûr 50:15

Di roja xwe ya teng de gazî min bike, Ezê te rizgar bikim, tê rûmetê bidî min.

Lûqa 17:16

Wî li ber lingên Îsa xwe deverû avêt erdê û spasiya wî kir. Ew yekî Samerî bû.

Metta 9:28

Çaxê Îsa gihîşt malê, mirovên kor hatin ba wî. Hingê Îsa ji wan pirsî: «Hûn bawer dikin ku ez dikarim vê bikim?» Koran lê vegerand û gotin: «Erê, ya Xudan.»

Îbranî 7:25

Ji ber vê yekê ew dikare wan ên ku bi destê wî nêzîkî Xwedê dibin, bi tevahî xilas bike. Çimkî ew herdem dijî, da ku ji bo wan mehderê bike.

Zebûr 91:15

Ewê bangî min bike, ezê wî bibersivînim, Di tengahiyê de li ba wî bimînim, Ezê wî azad kim, berziyê jê re bînim.

Metta 26:6

Gava Îsa li Beytanyayê li mala Şimûnê kotî bû,

Derketin 4:6

Careke din Xudan jê re got: “Niha destê xwe bixe paşila xwe.” Mûsa destê xwe xist paşila xwe. Çaxê wî destê xwe deranî, dît ku destê wî wekî berfê, spî û kotî ye.

Destpêk 18:14

Ma ji bo Xudan tiştekî nepêkan heye? Ezê sala bê, di çaxê ku hat diyarkirin de vegerim ba te û wê kurekî Sarayê hebe.”

Dîrok I, 21:16

Dawid serê xwe rakir û dît ku milyaketê Xudan di navbera erd û ezmanan de sekiniye. Di destê wî de şûrê tazî hebû ku li dijî Orşelîmê dirêj kiribû. Dawid û rîspiyên gel ku bi çûx rapêçayîbûn, deverû çûn erdê.

Padîşah II, 5:1

Naemanê fermandarê artêşa Padîşahê Aramê, li ba xweyê xwe zilamekî mezin û birûmet bû. Çimkî Xudan bi saya wî rizgarî dabû Aramê. Ew leşkerekî mêrxas bû, lê kotî bûbû.

Padîşah I, 18:39

Tevahiya gel dît û deverû çû erdê û got: “Xudan, Xwedê ye! Xudan, Xwedê ye!”

Yêşû 5:14

Wî got: “Ne yek im jî, ez fermandarê artêşa Xudan im. Nû hatim.” Yêşû deverû çû erdê, perizî û got: “Ezbenî, emrekî te li xulamê te heye?”

Dubarekirina Şerîetê 24:8

“Hay jê hebin ku nexweşiya çerm belav nebe. Her emrê ku kahinên Lêwiyî hînî we kiriye, baş pêk bînin. Emrên ku ez li wan dikim baş pêk bînin.

Lêwiyî 9:24

Agirek ji hizûra Xudan rabû û bez û qurbana şewitandinê ya ku li ser gorîgehê ye daqurtand. Gava tevahiya gel ev dît, ji kêf qîriya û deverû çû erdê.

Marqos 5:23

jê gelek lava kir û got: «Keçika min a biçûk li ber mirinê ye. Were û destên xwe deyne ser wê, da ku ew qenc bibe û bijî.»

Padîşah II, 7:3

Li cihê dergehê bajêr ê ketinê, çar zilamên kotî hebûn. Wan ji hev re got: “Çima heta mirinê em li vê derê rûnin?

Padîşah II, 5:27

Ji ber vê yekê, heta hetayê wê kotîbûna Naeman, bi te û bi ziriyeta te re be.” Bi vî awayî Gêhazî, ji ba Êlîşa, bi laşekî wek berfê spî yê kotîbûyî derket.

Lêwiyî 13:16

Heke çermê sor biguhere û spî bibe, wê nexweş careke din here ba kahin.

Lûqa 5:13

Îsa destê xwe dirêj kir, dest li wî da û got: «Ez dixwazim. Paqij bibe!» Û di cih de kotîbûn jê çû.