Lûqa 17:12 - Kurmanji Încîl

¹² Û gava ew ket gundekî, deh zilamên kotî, ku ji dûr ve sekinî bûn, rastî wî hatin.

Peymana Nû (Încîl)

¹² Çaxê Ew dikʼete gundekî, dehe merivêd kʼotî rʼastî Wî hatin dûr sekinîn

Пәймана Ну (Инщил)

¹² Чахе Әԝ дькʼәтә гӧндәки, дәһә мәрьвед кʼоти рʼасти Ԝи һатьн дур сәкьнин

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹² ایجا هَ وه وقته گو چو ناو گُندَگه دا، دَه جذامی گَهَشتِنَ وی. اَو دوروَ راوَستا بون

Lûqa 17:12 Referans Kwoze

Lûqa 5:12

Gava ku ew li nav bajarekî ji bajaran bû, li wir mirovek hebû ku bedena wî hemû kotî bû. Gava wî Îsa dît, xwe deverû avêt erdê, jê lava kir û got: «Ya Xudan, eger tu bixwazî, tu dikarî min paqij bikî.»

Lûqa 18:13

Lê yê bacgir ji dûr ve rawesta û nedixwest çavên xwe jî ber bi ezmên ve hilde; wî li singê xwe dixist û digot: ‹Ya Xwedê, li min gunehkarî were rehmê!›

Padîşah II, 7:3

Li cihê dergehê bajêr ê ketinê, çar zilamên kotî hebûn. Wan ji hev re got: “Çima heta mirinê em li vê derê rûnin?

Padîşah II, 5:27

Ji ber vê yekê, heta hetayê wê kotîbûna Naeman, bi te û bi ziriyeta te re be.” Bi vî awayî Gêhazî, ji ba Êlîşa, bi laşekî wek berfê spî yê kotîbûyî derket.

Hejmartin 12:14

Xudan ji Mûsa re got: “Heke bavê wê tif bikira ser çavê wê, wê heft rojan şerm nekira? Wê heft rojan ji artêşgehê dûr bixin û paşê dîsa bînin.”

Derketin 4:7

Xudan got: “Destê xwe careke din bixe paşila xwe.” Mûsa dîsa destê xwe xist paşila xwe û gava deranî, dîsa wekî berê bû.