We gelek tov reşand, lê we kêm da hev. Xwarina we heye, lê têrxwarina we tuneye! Hûn dinoşin, lê nacoşin. Hûn li xwe dikin, lê germ nabin. Hûn heqdestê xwe distînin, lê dixin kîsikê qul.”
Ew rojiyê jî bigirin, ezê guhdariya lavakirina wan nekim. Ew qurbana şewitandinê û pêşkêşiya dexlê jî bidin, ezê ji wan razî nebim. Ezê bi şûr, kul û xelayê wan biqedînim.
Gava li Sameryayê dorpêçkirin hebû, xelayeke mezin rabû. Loma serê kerekî bi heştê şekel zîvan û çarîka firaxekî çîrtê kevokê jî bi pênc şekel zîvan hate firotin.