Naomî ji bûka xwe re got: “Xudan wî zilamî pîroz bike ku qencî û dilsoziyê ji saxan û miriyan texsîr nake.” Piştre Naomî got: “Ew zilam merivê me ye, yek ji wan e ku li gorî Şerîetê divê xweyîtiyê li me bike.”
Û lavijeke nû distrandin û digotin: «Tu hêja yî ku kitêbê bistînî Û morên wê vekî. Çimkî tu hatî şerjêkirin Û te bi xwîna xwe ji her bavikî, ji her zimanî, Ji her gel û ji her miletî mirov ji Xwedê re kirrîn;
“‘Heke xerîb an mêvanekî di nav we de dijî dewlemend bibe û birayekî we feqîr bibe û xwe bifiroşe yê xerîb an mêvanekî ku di nav we de dijî yan jî zarokên yê xerîb,