Wê bîne ba kurên Harûn ku kahin in. Wê kahin jê kulmek arvanê hûr û zeytê bi tevahiya guniyê ve hilde û para diyarkirî ya li ser gorîgehê bişewitîne. Ev pêşkêşiya şewitandinê ye ku bêhna wê bi Xudan xweş tê.
Xudan ji Mûsa re got: “Tu vê wekî bîranînekê di nivîseke de binivîse û di guhê Yêşû de jî bibêje ku ezê navê Emalêqiyan bi tevahî ji ser rûyê erdê rakim.”
Ev, wê li ser destê we wekî nîşanekê, li ser eniya we wekî nîşaneke bîranînê bimîne ku Şerîeta Xudan li ser zimanê we be. Çimkî Xudan bi destê xwe yê hêzdar hûn ji Misrê deranîn.
Her cara keskesor derkeve, ezê wê bibînim û wê peymana herheyî ya di navbera Xwedê û hemû beşer û cureyên jîndarên li ser erdê hatiye danîn de, bi bîr bînim.”
Tê herdu keviran, ji bo kurên Îsraêl wekî kevirên bîranînê deynî ser sermilên êfodê. Wê Harûn navên wan, li hizûra Xudan li ser herdu sermilên xwe hilgire.
Te pezê xwe ji bo qurbana şewitandinê ji min re neanî, Te bi qurbanên xwe rûmet neda min. Min li te pêşkêşiyan bar nekir Û min tu bi bixûra guniyê newestand.