Heke hinek ji we re bêjin: “Bi sêrbaz û ruhan bişêwirin ku dikin pistepist û mirînî,” ji wan re bêjin: “Ma hewce nake ku miletek ji Xwedayê xwe şîreta bixwaze? Mirov qet ji bo zindiyan bi miriyan dişêwire?”
Bi vî awayî Şawûl ji ber nedilsoziya xwe mir. Ew bi Xudan re nedilsoz bû û gotina Xudan pêk neanî. Bi ser de jî, ji bo riyekê nîşanî wî bide, wî şêwra xwe bi cinbazekê kir.
Kurê xwe di êgir de kir qurban. Wî sêrbazî û remildarî kir. Cinbaz û kesên bi ruhan dişêwirîn bikar anî. Wî gelek tiştên di çavê Xudan de xerab in kirin û Xudan hêrs kir.
Lê heçî yên tirsonek in, yên bêewle, yên di nav pîsîtiyê de ne, yên kuştinê dikin, yên zînakar, yên sêrbaz, yên pûtperest û hemû yên ku derewkar in, para wan di wê golê de ye, ku bi êgir û kewkurtê dişewite. Mirina diduyan ev e.»
Samûêl miribû, tevahiya gelê Îsraêl ji bo wî ketibû şînê. Wî li bajarê wî Ramayê binax kiribûn. Şawûl jî cinbaz û kesên bi ruhan dişêwirîn ji welêt qewitandibû.
Tu ji şîretên li te hatine kirin westiyayî. Bila stêrnas, kesên li ezmanan dinêrin Û kesên bi heyva nû tişta biqewime dibêjin, Niha rabin û te ji tiştên wê bên serê te rizgar bikin.
Tê bêyî nizimkirin Û ji erdê bipeyivî. Wê ji nav tozê gotina te were. Wê dengê te wek dengê miriyan ji erdê were, Wê gotina te bibe pistepist Û ji nav axê derkeve.
Herwiha Yoşiya ji bo gotinên Şerîeta di nivîsa Hîlqiyayê Kahin di Mala Xudan de dîtibû hat nivîsandin pêk bîne, cinbaz, kesên bi ruhan dişêwirîn, pûtên malê, pûtên din û li welatê Cihûda û li Orşelîmê tiştên kirêt ku hatine dîtin, hemû ji holê rakirin.