13 “‘Kesê ji gelê Îsraêl û ji xerîbên di nav we de dimînin ku çivîk an heywanekî goştê wî tê xwarin nêçîr bike, wê xwîna wî birijîne û bi axê veşêre.
Lê hûnê li wir jî xwînê nexwin. Hûnê wekî avê birijînin erdê.
Lê hûnê xwîna wî nexwin. Hûnê wê wekî avê birijînin ser axê.
Hûnê xwînê nexwin, wekî avê birijînin erdê.
Hûnê xwînê esse nexwin. Li tu dera ku hûn lê dijîn, hûnê tu xwîna çivîk an heywanekî nexwin.
“Erdo! Xwîna min veneşêre, Bila hewara min negihîje dawiya xwe.
Loma min ji gelê Îsraêl re got: Wê tu kesek ji nav we xwînê nexwe, wê tu xerîbê di nav we de dimîne jî xwînê nexwin.
Çimkî ji ber pereyê fahîşeyekê, Mirov dibe hewceyî nên. Lê jina zinakar nêçîrvana canê mirovan e.