Wan xeber da Şawûl û got: “Va ye, leşker li ber Xudan guneh dike û goşt bi xwînê ve dixwe!” Şawûl got: “We guneh kir! Ka ji min re kevirekî mezin bînin.”
Ezê bi hêrs berê xwe bidim we ku dijminên we, we têk bibin. Kesên ku ji we nefret dikin wê li ser serê we bibin serwer. Kesek li pey we nekeve jî hûnê birevin.
Min ne ji bo qenciyê, lê ji bo xerabiyê berê xwe da vî bajarî.’” Ev e gotina Xudan. “‘Wê ev bajar bikeve destê Padîşahê Babîlê û wê ew bajêr bişewitîne.’”
Îcar di gumana we de yê ku Kurê Xwedê di bin lingan de biperçiqîne, xwîna Peymanê ya ku ew pê hatiye pîrozkirin, pîs bibîne û Ruhê keremê nizim bike, ewê cezayekî hê çiqas xerabtir heq bike?
Îcar hûn xwe ji tiştên ku bi pêşkêşkirina ji pûtan re murdar bûne, ji xwînê, ji heywanên mirar û ji fuhûşiyê dûr bixin. Eger hûn xwe ji van tiştan biparêzin, hûnê qenc bikin. Di aştiyê de bimînin.»
û got: “Ya Xudan! Kirina vê yekê bila ji min dûr be! Ma ez xwîna van kesan vexwim ku canê xwe avêtine xeterê?” Ji ber vê yekê nexwest avê vexwe. Mêrxasiya hersêyan bi vî awayî bû.