17 Di dema Harûn diçe Cihê Herî Pîroz û ji bo xwe, mala xwe û tevahiya civaka Îsraêl kefaretê dide de, heta ku ew derkeve derve, wê tu kes li Konê Hevdîtinê nemîne.
Mesîh jî bi carekê ji bo gunehan cefa kişand, da ku me bigihîne Xwedê. Yê rast ji bo yên nerast mir. Ew di bedenê de hat kuştin, lê ji aliyê Ruh ve hat vejandin.
Lê heçî beşê hundir e, salê carekê bi tenê Serokkahîn dikeve wî. Lê bêyî wê xwîna ku di ber wî û di ber gunehên gel ên bêhemdî de tê pêşkêşkirin, ew jî nikare bikeve wî.
Ew şewqa rûmeta Xwedê û xuyabûna rastîn a cewhera wî ye. Ew her tiştî bi peyva xwe ya hêzdar hildigire. Piştî ku wî paqijbûna gunehan pêkanî, ew li jorê, li milê Yê Mezin ê rastê rûnişt.
“Ji bo ku neheqî bê rakirin, dawî li guneh bê, sûc bên bexişandin, rastiya herheyî bê avakirin, dîtinî û pêxemberî bê morkirin û yê ku Herî Pîroz bi rûnkirinê bê kifşkirin, ji bo gelê te û bajarê te yê pîroz, heftê car heft dem hatiye diyarkirin.
Bi vî awayî wê di ber qirêjiyên gelê Îsraêl de, di ber guneh û neheqiyên wan de, ji bo Cihê Herî Pîroz kefaretê bide. Wê ji bo Konê Hevdîtinê vê bike, çimkî di nava qirêjiyên mirovan de dimîne.
Paşê wê Harûn derkeve here gorîgeha ku li hizûra Xudan e û ji bo wê kefaretê bide. Wê ji xwîna conegê û ji xwîna nêrî hilde û seredor di qiloçên gorîgehê de bide.